همزمان با بیست‌ونهمین سالروز ربوده شدن امام موسی صدر چند جمله کلیدی از این اندیشمند انقلابی تقدیم می‌شود.
• ادیان همه یکی بودند و هدف مشترکی را پی میگرفتند. جنگیدن در برابر خدایان زمینی و طاغوتها و یاری مستضعفان و رنج دیدگان... ولی آنگاه که ادیان در پی خدمت به خویشتن برآمدند می‌انشان اختلاف بروز کرد! طاغوتها چهره عوض کردند و برای دستیابی به غنایم از ادیان پیشی گرفتند.
• این را بدان‌ای ابو عمار! (یاسر عرفات)، شرف قدس اجازه نخواهد داد که به دست غیر مؤمنین آزاد شود!
• آزادی بر‌ترین ساز و کار فعال کردن همه تواناییها و ظرفیتهای انسانی است. هیچ کس نمیتواند در جامعه محروم از آزادی خدمت کند، توانائیهایش را پویا و موهبتهای الهی را بالنده سازد. آزادی یعنی به رسمیت شناختن کرامت انسان وخوشگمانی نسبت به انسان، در حالی که نبود آزادی یعنی بدگمانی نسبت به انسان و کاستن از کرامت او. تن‌ها، کسی میتواند آزادی را محدود کند که به فطرت انسانی کافر باشد. فطرتی که قرآن میفرماید. «فطرت الله التی فطر الناس علی‌ها» فطرتی که پیامبر باطنی و درونی انسان است.
• ایمان و اعتقادی منشأ اثر است که انسان از ورای قله علم بدان بنگرد.
• محبت خدا با دوست نداشتن انسان هرگز جمع نمیشوند!
• امیداوارم که شما جوانان، از تنگ نظری قدیمیان و از تندروی امروزیان که نتیجه آن (باز هم) تنگ نظری بوده است بر حذر باشید!
• وقتی به جوانان مینگرم چشمی را میگشایم و دیگری را بر هم میگذارم!... آرزوی من این است که جوانان همواره مورد لطف و حسن ظن جامعه خود باشند.
• جوانان رکن، اساس، شریان حیاتی و گل خوشبوی کشورند و همواره رایحهای از بهشت همراه خود دارند.
همچنین در بیست و نهمین سالروز ربوده شدن امام موسی صدر مؤسسه فرهنگی و تحقیقاتی امام موسی صدر نامه سرگشاده‌ای منتشر کرد.
نهم شهریور امسال مصادف است با آغاز سی‌امین سال ربودن امام صدر و علی رغم سپری شدن سه دهه از این حادثه هنوز گره‌های کور این معما گشوده نشده و امام موسی صدر و دو همراهش در اسارت به سر می‌برند.
در این نامه آمده است:
آیا می‌دانید که ۲۹ سال تمام است که امام موسی صدر در اسارت به سر می‌برند و حکومت لیبی اجازه نداده است که هیچگونه تماسی با ایشان و دو یار همراهش برقرار شود.
۹ شهریور ماه ۱۳۸۶ آغاز سی‌امین سال ربودن امام موسی صدر توسط سرهنگ معمر قذافی است؛ تصور اینکه مردم لبنان و نیروهای مقاومت اسلامی و محرومان شیعی، سنی، مسیحی و دروز از دیدار و همراهی ایشان محروم بوده‌اند، تصوری طاقت‌سوز است، ۱۰۵۸۵ روز! ۲۵۴۰۴۰ ساعت! ۱۵۲۴۲۴۰۰ دقیقه!... که هر دقیقه‌اش در اسارت، روز‌ها می‌نماید.
بر اساس تحقیقات و احکام صادره از سوی دادگاه‌های ایتالیا و لبنان و نیز اطلاعات و اسناد منتشر شده قطعی است که:
- امام موسی صدر برای توقف جنگ‌های داخلی لبنان و جلوگیری از برادرکشی مسافرت‌هایی به کشورهای عربی و اسلامی آغاز کرده و پیشنهاد مصرانه رئیس جمهوری وقت الجزایر هواری‌بومدین را برای ملاقات با قذافی پذیرفته بودند.
- سفیر لیبی در لبنان دعوت‌نامه حکومت لیبی برای ملاقات و گفتگو با قذافی را تسلیم امام موسی صدر کرده است.
- امام موسی صدر با دو تن از همکارانشان در تاریخ ۳ شهریور ۱۳۵۷ بنا به دعوت رسمی حکومت لیبی وارد طرابلس شده‌اند و در تاریخ ۹ شهریور ۱۳۵۷ در طرابلس ربوده شده‌اند.
- امام موسی صدر تاکنون با هیچ وسیله‌ای لیبی را ترک نکرده‌اند و هنوز در اسارت حکومت لیبی هستند.
موضوع دیگری که قطعی است، بی‌ثمر بودن مذاکرات سیاسی ده سال اخیر است زیرا دولت لیبی بار‌ها اظهارات مختلف و متضادی را با طرف‌های مذاکره کننده مطرح کرده و سناریوهای گوناگونی را پیشنهاد داده است. همه سناریو‌ها و اظهارات و مفاد مذاکرات از دو دیدگاه قابل تأمل است. اول آنکه تار و پود آن‌ها دروغ و حیله است و هیچ کمکی به کشف حقیقت و نجات امام نمی‌کند، دوم آنکه هدف آن‌ها تبرئه شخص قذافی است.
حال که علیرغم تلاش بسیار، لیبی نتوانسته است به اهداف خود در جهت فرافکنی، اتهام و مقصر جلوه دادن ایتالیا و یا انحراف افکار عمومی دست یابد، به نظر می‌رسد راه کارهای دیگری از جمله آنچه درنامه نخبگان ایران پیشنهاد شده باید در اولویت مأموریت و رسالت پیگیری قضیه امام موسی صدر قرار داد:
- تقویت روند پیگیری از طریق مراجع قضایی بین‌المللی و سازمان‌های جهانی و دادگاه‌های صالح در کشورهای دیگر
- گسترش کمی و کیفی اطلاع رسانی به منظور معرفی هر چه بیشتر امام موسی صدر و عواقب عدم حضور سی ساله ایشان در لبنان و منطقه از یکسو و ارائه هر چه گسترده‌تر اسناد و مدارک تحقیقات جهانی دال بر آدم ربایی لیبی
- تقویت روند جمع‌آوری اطلاعات از سازمان‌های اطلاعاتی جهان و نظارت بر قدرت و استمرار آن
- اتخاذ سیاست ملی مناسب و یکپارچه در همه قلمروهای همکاری جمهوری اسلامی ایران با لیبی و کاهش سطح همکاری‌ها
گمان نفرمایید که آنچه که به عنوان پیشنهاد به مقامات رسمی و دولتی گفته شده کافی است، هرگز کافی نیست.
شما هم می‌توانید در هر کجا و هر مسوولیتی که باشید می‌توانید در تلاش برای آزادی امام موسی صدر و همراهانش شریک باشید.