خبرگزاری ایکنا در گزارشی به زندگی آیت‌الله حاج شیخ محمدحسین بهجتی
اردکانی اشاره و بیان می‌دارد ایشان از محضر اساتیدی چون امام موسی صدر
بهره برده ان. آنچه در پی می‌آید متن کامل این گزارش است.
آیت‌الله بهجتی پس از سخنرانی امام خمینی (ره) در مورد لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی قصیده‌ای را در زمینه نهضت امام (ره) سرود و این قصیده که نخستین شعر انقلاب بود، مورد توجه و تحسین امام خمینی (ره) قرار گرفت.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا) آیت‌الله حاج شیخ محمدحسین بهجتی اردکانی، از شاگردان امام خمینی (ره) و آیت‌الله سید روح‌الله خاتمی و هم‌مباحثهٔ رهبر معظم انقلاب و اولین شاعر شعر انقلاب اسلامی (متخلص به شفق) بود که پس از سال‌ها تلاش علمی در حوزهٔ علیمه قم و امامت جماعت مسجدالرسول (مسجد اردکانی‌ها) در تهران، پس از تصدی مسئولیت نمایندگی امام و امامت جمعه یزد توسط آیت‌الله خاتمی به امامت جمعه اردکان منصوب شد.
وی پس از یک دروه بیماری مزمن قلبی، سرانجام در سن ۷۳ سالگی در شامگاه روز دوشنبه ۲۹ مردادماه سال ۱۳۸۶ دار فانی را وداع گفت.
شرح حالی از زندگی این عالم وارسته در ذیل می‌آید:
محمدحسین بهجتی در خرداد ۱۳۱۳ ه. ش، در اردکان یزد متولد شد. وی نخست به مکتب‌خانه رفت. سپس دوره ابتدایی را سپری کرد، و در دوازده سالگی وارد حوزه علمیه اردکان شد و نزد حضرات حجج اسلام والمسلمین سید روح‌الله خاتمی و ملامحمد حایری به فراگیری مقدمات علوم دینی پرداخت. در شانزده سالگی به یزد رفت و تحصیلات را در مدرسه مصلی نزد حضرات حجج اسلام والمسلمین شیخ احمد علومی و سیدعلی محمد کازرونی ادامه داد، در این دوران با علامه محمدتقی مصباح یزدی آشنا شد.
آنگاه در ۱۳۳۱ ه. ش به تشویق آیت‌الله ملامحمد حائری، رهسپار حوزه علمیه قم شد و نخست در مدرسه خان و سپس در مدارس فیضیه و حجتیه اقامت گزید. سطوح متوسط و عالی را در محضر حضرات آیات امام موسی صدر، آقا موسی زنجانی، میرزاعلی مشکینی، محمد فکوریزدی، شیخ عبدالجواد اصفهانی، سید محمدباقر سلطانی طباطبایی و شیخ مرتضی حائری به پایان رساند و تفسیر و حکمت را از حضرات آیات، امام خمینی (ره)، مرتضی حائری، سید محمدمحقق داماد و دکتر بهشتی آموخت. همچنین در مباحث اخلاقی حجج‌اسلام والمسلمین، حسین فاطمی قمی و شیخ عباس تهرانی حضور یافت و تاریخ، حدیث و انگلیسی را از استادانی دیگر فرا گرفت.
در این دوران بود که با بزرگانی، مانند حضرات آیات سیدعلی خامنه‌ای، اکبر هاشمی رفسنجانی، مسعودی خمینی، غلامحسین حقانی و یوسف صانعی هم‌درس و هم بحث بود.
بهجتی از کودکی با شعر آشنایی داشت و در نوجوانی سرودن شعر را آغاز کرد. وی با مطالعه دیوان شعرای بزرگ، شرکت در جلسه‌های ادبی و بهره‌گیری از نظرات برخی بزرگان از جمله حضرت آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای با مسائل فنی و دقیق شعر بیشتر آشنا شد و در زمینه سرودن انواع شعر، به خصوص غزل مهارت یافت. او در اشعارش به شفق تخلص می‌کرد، کتاب‌های بهار آزادی، بارش نور و باده‌های ازلی تألیف اوست.
بهجتی در دوران انقلاب به فعالیت‌های سیاسی روی آورد و به مبارزه علیه رژیم پهلوی پرداخت. وی پس از سخنرانی امام خمینی (ره) در مورد لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی قصیده‌ای را در زمینه نهضت امام (ره) سرود و این قصیده که نخستین شعر انقلاب بود، مورد توجه و تحسین امام خمینی (ره) قرار گرفت و با تلاش حضرات آیات محمدتقی مصابح یزدی و اکبر هاشمی‌رفسنجانی چاپ و منتشر شد. پخش این شعر سبب بازداشت وی از سوی ساواک شد.
بهجتی پس از آن در کنار همکاری با مبارزانی، چون شهید بهشتی و شهید رجایی در مناسبت‌های مختلف انقلاب از جمله واقعه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ ه. ش، ۱۳ آبادن ۱۳۴۳ ه. ش و آزادی امام (ره) از زندان به سرودن اشعاری پرداخت. او در ۱۳۵۰ ه. ش از قم به تهران رفت و با برپایی جلسه‌های مذاهبی در مسجدالرسول (ص)، پخش نوار‌ها و رساله امام خمینی (ره) و ترویج افکار و عقاید ایشان به مبارزاتش ادامه داد.
همکاری با آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی در راه ترویج مکتب اسلام و تشیع، شرکت در انجمن‌های ادبی و هنری با حضور شاعرانی، چون حمید سبزواری، ناصری و شمسایی از دیگر فعالیت‌های او بود.
بهجتی پس از پیروزی انقلاب اسلامی تا لحظهٔ وفات، در صحنه‌های مختلف اجتماعی حضوری فعال داشت. پس از شهادت آیت‌الله شهید صدوقی و انتخاب آیت‌الله سید روح‌الله خاتمی به امامت جمعه یزد در ۷ مراد ۱۳۶۱ ه. ش از سوی امام (ره) به امامت جمعه اردکان منصوب شد. وی همچنین رئیس حوزه علمیه و انجمن شهر اردکان بود. مرمت مدارس علمیه عقدا و اردکان از خدمات اجتماعی به جامانده‌ی اوست.