امام موسی صدر در سال ۱۹۷۴میلادی در هم‌اندیشی ادبی مدرسۀ عالی ادبیات بیروت، مقاله ای دربارۀ عاشورا و تبیین پیوند امامت با شهادت ارائه داد. متن کامل این مقاله برای اولین بار به زبان فارسی ترجمه شده و هم اکنون در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است.
به گزارش روابط عمومی موسسه امام موسی صدر، در این هم‌اندیشی که سه روز به طول انجامید، دانشوران و ادبای برجسته‌ای مانند ادونیس و جعفر مهاجر و محمدعلی مکی و عبدالوهاب کاشی و ابراهیم فران و حسن کحیل و فردریک معتوق دیدگاه‌های تاریخی و ادبی خود را مطرح کردند. این جستارها در شمارۀ پنجم مجلۀ پژوهشی در باب عاشورا ( حلقه دراسیه حول عاشورا) به دو زبان عربی و فرانسوی به چاپ رسید.
امام موسی صدر در این جستار تحلیلی ابتدا به معنای لغوی و اصطلاحی «امام» می‌پردازد و می‌کوشد تا معنای اصطلاحی آن را نزد شیعه تا حد امکان جامع و مانع تبیین کند. وی توضیح می‌دهد که مقصودش از عاشورا و امام دو امر تاریخی نیست بلکه دو موضوع زنده و حاضر و هم‌اکنونی است که با هم در تعامل‌اند. رابطۀ امامت و شهادت موضوع مهم دیگر این نوشته است. امام صدر با به تصویر کشیدن نبرد ازلی حق و باطل، فداکاری امام حسین را صفحۀ درخشان این تاریخ دیرینه و حلقۀ ویژۀ این زنجیره قلمداد می‌کند و زمینه‌ها و زمان قیام سید الشهدا را برای مخاطبانش روشن می‌کند و تأکید دارد که عاشورا تا به امروز امتداد یافته و باید هر روز از آن برای خود درس‌آموزی بکنیم.
دربخشی از این مطلب می خوانیم:«امام حسین می‌بیند کسانی بر فراز منبر پیامبر و در مراکز جدید رهبری، که مرکز پاسداری از انسان و نجات انسان است، نشسته‌اند که سیاست خشونت و گرسنگی را در مورد مسلمانان اعمال می‌کنند؛ نه فقط ارتشیان بلکه مزدوران حاکم نیز. به شرح نهج البلاغه، ج ۲، و تاریخ طبری، ج ۶ و نیز استیعاب و کتاب‌های ابن اثیر و مسعودی مراجعه کنید. تا از اخبار گروه‌هایی که خلیفه موظفشان می‌کرد که گوشه و کنار جهان اسلام را غارت کنند، باخبر شوید؛ همان گروه‌هایی که در پی قتل و غارت و از بین بردن ارزاق مردم و بستن راه حقوق و سهم آنان و غارت کردن بیت المال بودند.»
متن کامل این مقاله را اینجا بخوانید