شاعر: عباس حسین‌نژاد

 

عبایت را

بر سر اینجاده‌های مضطرب بکش

تا تانک‌ها

در لانه‌هاشان آرام بگیرند

و لبنان

شیر بنوشد؛

آسوده

از پستان مادر صلح!

***

مادام که چشمان تو باز است

سرو کوهی

میوه‌می‌دهد؛

سیب می‌آورد

این را گنجشک‌های بیروت

سوگند می‌خورند!

***

عبای پرسیب‌ات را بتکان!

کودکان پنج رنگ

تشنهٔ سیب‌اند

سیب ِ سبز ِ روشن

روشن‌تر!

***

تعبیر شو

درخت ِ خجستهٔ زیتون؛

شب تاریکی است!