عصر دیروز نشست رسانه ای پیگیری ربوده شدن امام موسی صدر در محل مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر برگزار شد.در این نشست رسانه ای که با حضور مسئولان مؤسسه و جمعی از خبرنگاران برگزارشد، شبلی ملاط، وکیل پرونده ربوده شدن امام صدر در لیبی، در ارتباط مستقیم ویدئویی به پرسش های خبرنگاران پاسخ گفت.شبلی ملاط از وکلای شناخته شده لبنانی است که تاکنون وکالت پرونده های برجسته ای چون “شکایت سی قربانی صبرا و شتیلا از آریل شارون” و “پیگیری جنایات صدام در حلبچه عراق” را بر عهده داشته است.در ابتدای این نشست، حورا صدر، فرزند امام موسی صدرگفت: دور روز پیش، مجلس عدلی یا همان شورای عالی قضائی در لبنان به عنوان بالاترین مرجع قضائی در این کشور، تاریخ چهارم مارس ۲۰۱۱ را به عنوان موعد محاکمه قذافی و همدستان وی به جرم ربودن امام صدر و اسارت وی در لیبی صادر کرد. از آن جا که در این سال ها حرف و حدیث های بسیاری درباره این پرونده مطرح بوده است، تصمیم گرفتیم از شبلی ملاط، وکیل پرونده امام درخواست کنیم تا درخصوص این حکم توضیحاتی را به خبرنگاران ارائه دهد.در ادامه این نشست، شبلی ملاط، در ارتباط مستقیم ویدئویی که به طور همزمان ترجمه می شد، به پرسش های گوناگون خبرنگاران پیرامون پرونده ربوده شدن امام صدر پاسخ گفت:- حکم اخیر مجلس عدلی تا چه حد واجد اعتبار بین المللی است و چه تضمینی برای اجرایی شدن این حکم وجود دارد؟یادداشت توقیف و کیفرخواست صادر شده علیه قذافی، در لبنان قابل پیگیری است اما پیگیری عملی آن در سایر کشورها دشوار و در خود لیبی ناممکن است.- چرا روند پیگیری پرونده و صدور حکم برای آن تا این اندازه به طول انجامیده است؟پیگیری های قضائی در سطح بین المللی همواره با کندی صورت می گیرد. صدور یادداشت توقیف علیه مقام های رسمی دیگر کشورها نیز پروسه ای سخت و زمان بر است. اما در عین حال، شواهد و اسناد موجود علیه قذافی نیز اندک نیستند.اما در سوی دیگر ماجرا، فعالیت اندک کشورهای درگیر در این پرونده مطرح است. البته در لبنان بیانیه ای دولتی در این زمینه صادر شده که دادستانی را ملزم به پیگیری پرونده می کند. در ایران نیز، کمیسیون اصل ۹۰ مجلس، فعالیت هایی در این زمینه داشته است اما این فعالیت ها هنوز به سطح ایده آل خود نرسیده است و تحرک این کشورها می تواند موجب تسریع در پیشبرد پرونده شود.- تمرد قذافی از واکنش به حکم صادر شده در لبنان، چه عواقبی را در سطوح مختلف قضائی، سیاسی و … برای وی به دنبال خواهد داشت؟از نظر دادگاه لبنان، قذافی به عنوان فردی، فراری از قانون تلقی می شود که خود به خود تبعاتی را برای قذافی به دنبال دارد از جمله این که:در سال ۲۰۰۲ و با وجود این که هنوز یادداشت توقیف او صادر نشده بود، وی به دلیل نگرانی از بازداشت در لبنان، در اجلاس سران عرب در بیروت حاضر نشد.در سال گذشته نیز که برای حضور در مجمع عمومی سازمان ملل به نیویورک سفر کرده بود، با اعتراض کسترده از سوی مردم لبنان، ایران و سایر کشورهای اسلامی روبرو شد تا جایی که نیویورک تایمز در مطلبی با عنوان “قذافی را دستگیر کنید” یک صفحه کامل خود را به این موضوع اختصاص داد.هم چنین در اجلاس سران عرب در لیبی، مقامات کشور لبنان حضور نیافتند که این از رویدادهای مهم آن اجلاس بود.در این زمینه خود قذافی نیز به اشکال مختلف نگرانی اش را با بهره گیری از دو روش ترغیب و تهدید نمایان کرده است. وی تاکنون بارها به خانواده امام صدر و هم چنین خانواده دو همراه امام در سفر به لیبی، پیشنهادهای مالی هنگفت ارائه کرده تا درباره این پرونده سکوت کنند.از سوی دیگر، همه افرادی که به نوعی پیگیر این پرونده هستند مورد تهدید گاه و بی گاه قذافی قرار می کیرند.- مسئله ربوده شدن امام صدر در روند پیگیری خود، چه طور به مسئله امنیت ملی لبنان تبدیل شد؟این قانون لبنان است که مخفی کردن یا ترور یک شهروند لبنانی، تهدید علیه امنیت ملی به حساب می آید و این قانون در سطح بین المللی به دلیل نگرانی خانواده و آزار و اذیت فرد در اسارت تشدید می شود.- شنیده می شود که قذافی پیشنهاد تشکیل کمیته ای مشترک میان لیبی، ایران، لبنان و سوریه را برای پیگیری این موضوع ارائه کرده است. نظر شما درباره این پیشنهاد قذافی چیست؟حکم قضائی صادر شده در لبنان ثمره تلاشی ۲۰ساله در مورد این پرونده است و بنابراین تشکیل این کمیته بی معناست.بهتر است قذافی به جای وقت کشی، امام و همراهانش را آزاد کند و اگر چنین نکند ما همچنان پیگیر ماجرا خواهیم ماند.- با توجه به این که قذافی، پیش از ای نیز به دادگاه لبنان احضار شده بود، احضار این بار او چه تفاوتی با مراحل پیشین دارد؟ از سوی دیگر، فکر می کنید پیگیری این پرونده در دادگاه های بین المللی ثمره ای داشته باشد؟امروز گامی اساسی ازاین پرونده پیش روی ماست و آن، دادگاه علنی قذافی است که اگر برگزار شود همه چیز روشن خواهد شد.از سوی دیگر ما این پرونده را با هدف افزایش فشار به قذافی، در دادگاه های دیگر کشورها نیز دنبال می کنیم. البته راه های دیگری هم وجود دارد که بیشتر وابسته به دولت هاست. مثلاً می توان این مسئله را در شورای امنیت سازمان ملل طرح کرد که به نظر من بهترین راه حل، همین پیگیری از طریق شورای امنیت و سازمان های تابعه آن در ژنو و … است که البته نیازمند رأی کشورهای زیادی است اما به هر صورت شدنی است.- به شخصه چرا این پرونده را پذیرفتید و چه موانعی بر سر راه شما برای پیگیری این پرونده وجود داشته است؟این کار برای من جنبه حقوق بشر دارد.و همواره نگران بوده ام که نتوانم آن را به نحو احسن به نتیجه برسانم. هم چنین، مسئله امام موسی صدر، مسئله یک فرد نیست. مسئله یک امت است. امام صدر یک رهبر فکری و معنوی برای جهان آشفته و نگران امروز است.خلاصه این که تا زمانی که عدالت در خاورمیانه ناپدید شده و به این منطقه بازنگردد، خاورمیانه روی آرامش را نخواهد دید. قذافی امروز به عنوان قدیمی ترین دیکتاتور در منطقه حضور دارد.-علاقه مندان به امام صدر و سازمان های مردم نهاد در ارتباط با این پرونده، در چه زمینه هایی می توانند فعالیت کنند؟ و آیا نمونه ای از موفقیت مردم در زمینه پرونده های قضائی در دنیا وجود دارد؟با وجود این که نقش دولت ها در این عرصه پررنگ تر است اما می توان فعالیت هایی را با هدف افزایش فشار بر قذافی صورت داد که در این زمینه نقش رسانه ها بسیار مهم است. علاوه بر این، ما توانسته ایم حمایت دو سازمان “عفو بین الملل” و “دیده بان حقوق بشر” را در مورد این پرونده جلب کنیم. البته باید توجه داشت که حساسیت های نهادهای غربی نسبت به رویدادهای کشورهای شرقی بسیار محدود است.گفتنی است امام موسی صدر ۹ شهریور سال ۱۳۵۷ در سفر به لیبی و هنگامی که برای دیدار با قذافی عازم محل ملاقات بود ناپدید شد. امام صدر را در این سفر شیخ “محمد یعقوب” و “عباس بدرالدین” (روزنامه نگار لبنانی) همراهی می کردند.