اکنون در روز عيد با آمادگي تمام به سوی زندگي مي‌رويد، تا جامعه‌ای با کرامت و والا بسازيد.
متن زیر، خطابه‌ای امام موسی صدر به مناسبت عید سعید فطر است که دکتر سیدصادق طباطبایی برای «بازتاب» ارسال کرده است:
ای مسلمانان،ای خواهران و برادران ایمانی
بار دیگر ماه مبارک رمضان را که فراقش بر ما بسی گران می‌آید، وداع می‌گوییـم و قدم در بارگاه عید سعید فطر می‌نهیم؛ پس از آن‌که این وداع و آن تشرف، بار‌ها و بار‌ها تکـرار شده و باز هم در آینده به اذن خداوند تکرار خواهد شد. هنگام محاسبه کردار خود، امیدواریم به آن درجه از بلوغ رسیده و از پوسته‌ها و از ظواهر این شعایر جاویدان الهی گذشته و دریافته باشیم که روزه و نماز و عید تنها تکلیف و مناسک کلیشه‌ای تحمیلی نیستند که برای ارج گذاردن به خدا تقدیم او می‌کنیم و یا به عنوان مالیات‌هایی برای عالم غیب پیشاپیش می‌فرستیم. بلکـه این عبادات، نیروهای محرکه و انگیزه‌های تجدید قوا را برای دفاع در حیاتی سالم در ما رقم زده و تصحیح انحراف و خطا‌های ما را در سلوک انسانیمان سبب می‌شوند. ما به مرحله‌ای رسیده‌ایم که می‌شناسیم یک ساعت فکر کردن بهتر از عبادت چندین ساله است. تأمل در شعائر و توجه به انگیزه‌ها همان چیزی است که شرع مطهــر آن را نیت نام نهاده و جوهر عبادت و محتوی حقیقی اعمال است.
ای کسانی که این عید را گرامی می‌دارید،
شما از گردونه تربیتی و چرخه پرورشی ماه رمضان بیرون آمده‌اید، در حالی که در عزم و اراده، نیرومند و در تحمل مشکلات و سختی‌ها؛ قوی و در برابر هوا‌ها و خواهش‌های نفسانی، مقاوم گشته‌اید. شما از مکتب الهی رمضان با اندیشه‌ای پاک و مشتاق معرفت و با قلبی پاکیزه و طالب ذکر، به بیرون گام نهادید. روزه به شما آموخت که اخلاص برای عقیده و محافظت از آن در پنهان و آشکار چگونه می‌سر است. اکنون در روز عید با آمادگی تمام به سوی زندگی می‌روید، تا جامعه‌ای با کرامت و والا بسازید که بخشش‌ها در آن فزونی می‌گیرد و به لیاقت‌ها و استعداد‌ها ارج گذارده می‌شود و فساد و ریا در آن می‌میرد. جامعه‌ای که سستی و هرج و مرج در آنجائی ندارد و بخشندگی و احساس مسئولیت در آن موج می‌زند. شما برای ساختن کشوری فراخوانده شده‌اید که زیبایی و نزهت در آن آکنده است؛ وطنی که بر علم و نظم تکیه می‌کند و برای برگرفتن آلام از دل و گرده زحمتکشان و مظلومان و کمر بستن برای خدمت به آنان و برداشتن ظلم و ستم از دوششان قیام می‌کند.
همچنین در این ماه با یاد اسحاق شهید و یاد قربانی عدالت علی ابن ابی طالب (ع) زیستیم و با غم‌های رسول (ص) او در عالم الحزن همدردی کردیم. در نخستین دهه از رمضان هنگامی که ابوطالب یاریگر و حامی پیامبر بدرود حیات گفت و ام‌المومنین خدیجه کبری نیز از دنیا رفت، به نیکی تأثیر زن مؤمن مجاهد را در زندگی امت مشاهده کردیم و بالاخره در «لیلة‌القدر» عظیمی که خداوند آن را بر‌تر از هزار ماه قرار داده به خود آمدیم و به فرمان خداوند آن را لحظه توبه و دعا و نقطه آغاز در بنای حیات نوین خود قرار دادیم؛ شبی که سرنوشت شریف ما، متناسب با امت بزرگمان، رقم خواهد خورد و استمراری حقیقی برای او خواهد داشت؛
و‌ای عید
این چنین با آمال و آرزوهایی گسترده به استقبال تو آمده‌ایم و در شادی افطار، شادی ارواح خود را هنگام ملاقات الهی در تو مشاهده می‌کنیم. با تو پیمان می‌بندیم که اگر لازم شد برای دستیابی به شادی لقای خداوند هر آن آماده و مهیا باشیــم. والله الموفق و المعین. امید که هر سال موفق‌تر از پیش باشید.