آنچه در پی می‌آید متن این نامه است:

بسم‌الله الرحمن الرحیم

برادر عزیز و عقل منفصل و مکمل وجود و دور نزدیک و دوست ارجمند، حضرت بهشتی دام عزه. مدتی که گفت و شنود با تو رو نداد. به علاوه صد‌ها شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین حائل در پیش داشتیم سعی کردم یکی دو بار گزارش کوتاه و بلندی تقدیم کنم.

با پاره‌ای از دوستان هم اینجا صحبت شد و حال که رفته‌رفته ابعاد توطئه روشن و روشن‌تر می‌گردد و عواطف سیاست‌های جهانی منطقه را برای تحولات عظیم سال آینده آماده می‌کند با وضوح بیشتر صدق نظریات ما، رؤیت‌های ما، نصیحت‌های ما، صدق فداکاری‌های ما، خطرناک‌تر بودن روش کمونیست‌ها، جنبلاط‌ها، و همکاران عرب‌های لیبی و عراق که مقاومت را در معرض خطرهای جهانی قرار دادند ثابت می‌گردد. مقاومت در چند هفته اخیر وضع داخلی خود را تا حدودی تصفیه کرده است. فتح، محور ابوصالح، ابوموسی و حتی ابوایاد را کنار زده است.

از طرف دیگر روابط بهتر، همکاری بیشتر تا حد «اعلام مشترک» و همکاری همه‌جانبه در جنوب لبنان با جوانان ما می‌کنند هرچند زخم‌های گذشته فوق‌العاده عمیق بود ولی سعی می‌کنند و به‌خصوص ابوعمار و ابوجهاد با ملاطفت و تدابیر دیگری جبران کنند.

امیدوارم باز هم بتوانیم دل شکسته و مرغ پریده مردم جنوب را که ثمره ده سال فداکاری و صبر و سکوت را به برکت حقه‌بازان چپ و خودخواهان جنبلاط ‌صفت از دست مقاومت کشیدند، از نو رام کرده آرام نماییم و باز هم به حمایت مقاومت موفق شویم.

خوب راستی برادر کتاب‌ها، بحث‌ها، نوشته‌ها، تجربه‌ها و عقاید قرآنچه شد؟ برایم بفرست. سلام به خانم برسان.

۱۱/۱/۷۷ موسی صدر