ملاقات تاریخی امام موسی صدر با محمدرضا شاه پهلوی همواره از جنبه‌های گوناگون مورد بحث قرار گرفته است. آیت‌الله محمد امامی کاشانی که یکی از شاگردان امام موسی صدر بوده خاطره خود را در اختیار گروه تاریخ شفاهی امام موسی صدر گذاشته است.

به گزارش روابط عمومی موسسه امام موسی صدر وی می‌گوید: در سفری که در سال ۱۳۵۰ امام موسی صدر به ایران آمدند، ایشان را جایی دیدم و دربارۀ ملاقاتشان با شاه پرسیدم که مثلاً چه مصلحتی به انجام این دیدار بود؟ چون می‌دانستند که اخلاص و ارادتی به ایشان دارم احساس کردند که باید توضیحاتی بدهند و شاید از طریق بنده به برخی دیگر از دوستان مانند اعضای جامعۀ روحانیت مبارز هم منتقل شود. لذا گفتند به منزل شما می‌آیم. قراری گذاشتیم به منزل ما تشریف آوردند و درمورد مسائل مختلف بحث شد. یادم هست دربارۀ مسائل ایران و لبنان و مشکلاتی که اسرائیل ایجاد کرده و چگونگی حرکت ایشان در آنجا توضیحات مبسوطی دادند که بنده را کاملاً قانع کردند.

رئیس مدرسۀ عالی شهید مطهری درباره سابقه اشنایی خود با امام موسی صدر می‌گوید: پس از مدتی تحصیل در کاشان، برای ادامه دروس به شهر قم مشرف شدم. در آنجا پیش از آنکه وارد مباحث اصول و فقه بشوم می‌خواستم ابتدا کتاب مطول را بخوانم. لذا به دنبال استادی می‌گشتم که این درس را با او بگذرانم. اینجا بود که با جلسۀ درس امام موسی صدر آشنا شدم که شلوغ‌ترین و بهترین درس مطول در حوزۀ علمیۀ قم بود. البته برخی دیگر از اساتید همین درس را می‌گفتند که هفت یا هشت نفر شاگرد بیشتر نداشتند. محل درس هم غرفۀ بزرگی واقع در سمت راست صحن بزرگ حرم حضرت معصومه (س) بود که کاملاً پر می‌شد. حتی جمعی هم مقابل در و بیرون آن می‌نشستند.

این مدرس حوزۀ علمیه، شیوۀ تدریس امام موسی صدر را جذاب خواند و افزود: ایشان ابتدا مطلب را با دقت و بیان بسیار قوی توضیح می‌دادند و بعد وارد متن کتاب می‌شدند. مثلاً شعر شاعران عرب که در آن کتاب بود را به قدری زیبا و با ذوق خاصی توضیح می‌دادند که گویا دربارۀ یک شعر فارسی سخن می‌گویند. بر اساس برداشتی که از‌‌ همان سال‌ها دارم معتقدم امام موسی صدر از جهات مختلف مثل فقه، فلسفه و مخصوصاً ادبیات از توان بسیار بالایی برخوردار بودند.

وی دربارۀ اخلاق این استاد خود گفت: ایشان خیلی مؤدب رفتار می‌کردند. برخوردشان بسیار گرم بود. ما هیچگاه ندیدیم که عصبانی بشوند. در عوض همواره متبسم بودند و به طلبه‌ها اجازۀ اشکال و بحث و گفت‌وگو می‌دادند. به نظرم اخلاقشان شباهت زیادی به مرحوم پدرشان داشت. آیت‌الله سید صدرالدین صدر هم اخلاقی نیکو داشتند و معمولاً متبسم بودند. امام موسی صدر نیز خَلقاً و خُلاً و منطقاً شبیه‌ترین افراد به پدرشان بودند.

عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: اوایل که ایشان به لبنان رفته بودند سفری به ایران آمدند و در مدرسۀ فیضیه یک سخنرانی داشتند که خود من در آن جلسه حضور داشتم. هنوز بخش‌هایی از آن نطق را به خاطر دارم که بر اهمیت جایگاه روحانیت تأکید داشتند. در آن سخنرانی به جنگ بدر که تعداد مسلمین کم بود اشاره کردند و اینکه پیامبر در دعایی فرمودند: «اللهم انجز لی ما وعدتنی االلهم ان تهلک هذه العصابه لا تعبد فی الارض» یعنی خداوندا، وعده اى را که به من داده اى تحقق بخش! پروردگارا، اگر این گروه مؤمنان نابود شوند، دیگر در روى زمین پرستش نمى شوى.

خلاصه روی این نکته تأکید کردند که اگر این حوزۀ علمیه و قم نباشد اسلام در هیچ کجا ترویج نمی‌شود. هرچه هست، شما هستید. شما بکوشید و خوب درس بخوانید و با مسائل دنیا هم آشنا شوید. زبان دنیا را بدانید و ببینید امروز ما در دنیا چه وظایفی داریم.