این کتاب مشتمل بر تحلیل‌های واقعی، مخلصانه و دردمندانه امام موسی صدر رهبر شیعیان لبنان و همفکر و همرزم وفادار و صادق وی، سردار شهید دکتر مصطفی چمران است که ما را با بسیاری از زاویا و ابعاد این فاجعه آشنا می‌سازد.
نفوذ و نمود ایرانی‌ها در لبنان و حمایت از حرکت‌های آزادی‌خواهانه مردم این سرزمین به پیش از پیروزی انقلاب اسلامی بر می‌گردد. به روزهایی که مردی از تبار سادات به میان لبنانی‌ها رفت و با نفوذ کلامش آن‌ها را از تفرقه و پیشروی دشمن به سرزمینشان آگاه کرد. مردی که با حضور در میان مردم لبنان بعدها با تربیت افرادی زبده، نقش شایان توجهی در شکل‌دهی به تشکیل زنجیر مقاومت در این سرزمین مورد طمع صهیونیست‌ها ایفا کرد.
لبنان از نگاه امام موسی صدر
علی حجتی کرمانی، نویسنده، پژوهشگر، نظریه‌پرداز و عالم روحانی در کتاب «لبنان به روایت امام موسی صدر و شهید مصطفی چمران» با اشاره به شخصیت امام موسی صدر می‌نویسد: «امام موسی صدر، پیشوای مسوول، دردمند و دوراندیش شیعیان لبنان، بیش از پیش وارد صحنه شد و با پشتوانه شخصیتی ذاتی و محبوبیت و نفوذ کلامی درخور و با دو بازوی نیرومند سیاسی و نظامی
حرکه‌المحرومین و سازمان امل چهره نمود و از روی مطامع اسرائیل برای تسخیر و اشغال کامل لبنان پرده برداشت.»
حجتی کرمانی درباره تحلیل‌های واقع‌گرایانه امام موسی صدر و چمران از شرایط لبنان در مواجهه با تجاوزهای رژیم صهیونیستی آورده است: «این کتاب مشتمل بر تحلیل‌های واقعی، مخلصانه و دردمندانه امام موسی صدر رهبر شیعیان لبنان و همفکر و همرزم وفادار و صادق وی، سردار شهید دکتر مصطفی چمران است که ما را با بسیاری از زاویا و ابعاد این فاجعه آشنا می‌سازد. تحلیل‌های این دو شخصیت برجسته در میان تحلیل‌های گوناگون که معمولا از محافل غربی یا شرقی منتشر می‌شود یا حداقل صبغه شرقی یا غربی دارد، از آن چنان صداقت و صراحت و بی‌طرفی و واقع‌نگری و حق‌پرستی برخوردار است که این ویژگی را در سایر تحلیل‌ها نمی‌توان یافت.»
دفاع پرشور از جنوب لبنان
امام موسی صدر پس از وفات آیت‌الله سید عبدالحسین شرف‌الدین، زعیم بزرگ شیعه به لبنان رفت. حجتی کرمانی درباره چگونگی حضور این عالم و رهبر بزرگ در لبنان می‌نویسد: «امام موسی صدر برای نخستین بار در سال 1955 به دیدار لبنان، سرزمین اجدادش شتافت و با خویشان خود در صور و شحور و معرکه آشنا شد. در آن زمان هنوز زعیم بزرگ شیعه آیت‌الله سید عبدالحسین شرف‌الدین در قید حیات بود و امام موسی صدر به عنوان مهمان در منزل مرحوم شرف‌الدین وارد شد. آن مرحوم نبوغ و مزایا و قدرت رهبری او را برای شیعیان آن سامان در مجالس و محافل مختلف بازگو کرد. آن طور که تنها او بود که شایستگی زعامت شیعیان لبنان را پس از وفات آیت‌الله شرف‌الدین داشت.»
پس از وفات آیت‌الله شرف‌الدین امام موسی بنا به توصیه آیت الله بروجردی و درخواست شیعیان لبنان به این کشور مهاجرت کرد. اکنون مسئولیتی سنگین بر دوش وی بود و نخستین گام تقویت استقامت اهالی جنوب در برابر تجاوزهای رژیم صهیونیستی بود. حجتی کرمانی با اشاره به گام‌های نخستین اما پرشور وی می‌نویسد: «وی از مردم و دولت خواست تا روستاهای هم مرز با اسرائیل را تجهیز و همه فرزندان جنوب را مسلح کنند تا بتوانند از وطن و شرف خویش در برابر حملات اسرائیل متجاوز دفاع کنند.»
پافشاری بر اتحاد سرزمین لبنان
اکنون امام موسی صدر رهبر شیعیان لبنان است که با پافشاری بر اتحاد مردم لبنان بر ضرورت دفاع از جنوب این کشور در برابر حملات رژیم صهیونیستی توانست نقش پررنگی در سرو سامان دادن به وضعیت شیعیان لبنان بازی کند. درباره نقش پررنگ وی می‌خوانیم: «رهبر شیعیان لبنان در تاریخ 1975/1/20 ضمن خطابه‌ای پرشور به مناسبت سالگرد عاشورای حسینی، مردم لبنان را به تشکیل یک گروه مقاومت نظامی در برابر تجاوزات رژیم اشغالگر قدس و توطئه‌های مزدورانه دولت اسرائیل برای بیرون راندن لبنانی‌ها از سرزمین‌های خویش فراخواند.»
در سخنان امام موسی صدر که نویسنده در کتاب به آن اشاره کرده است، با تاکید بر تحقق لبنانی وابسته به نهضت مقاومت و برپایی لبنانی هم‌پیمان با مقاومت فلسطین آمده است: «ما لبنانی می‌خواهیم طرفدار حمایت از جنوب محروم لبنان، رژیم صهیونیستی همواره به جنوب حمله می‌کند. ما می‌خواهیم جنوب را به صورت قلعه‌ای محکم در برابر حملات اسرائیل درآوریم، ما لبنانی می‌خواهیم هماهنگ و هم‌پیمان با مقاومت فلسطین. ما بر این عقیده‌ایم که لبنان با وابستگی به نهضت مقاومت می‌تواند مقام و حیثیتی عظیم در جهان پیدا کند و فلسطینی ها نیز می‌توانند از موقعیت لبنان بهره‌های فراوان ببرند.»