امام موسی صدر: هیچ یک از ما با علی و سیره علی (ع) ناآشنا نیستیم. پس چرا ما دیگر از سیره پاک او تاثیر نمی‌گیریم؟ چرا در کنار چشمه ایستاده‌ایم و با اینکه احساس تشنگی می‌کنیم، از آن نمی‌نوشیم: «بلْ ران علی قُلُوبهم مّا کانُوا یکسبُون» ما نیازمند کمی خودجوشی و تفکر عمیق هستیم. باید به این باور برسیم که وضعی که به آن خو گرفته‌ایم و آن را زندگی می‌نامیم، از نظر امام زندگی نیست.

امام در جنگ صفین خطاب به اصحاب خویش فرمود: مقهور شدن در زندگیتان، مرگ است و پیروزمندانه مردنتان، زندگی است. این حقیقت است و نه سخنی از سر احساس. برادران، تفاوت میان مرگ و زندگی چیست؟ در نگاه سطحی، مرده حرکت نمی‌کند، حرف نمی‌زند، تاثیری در اطراف خود نمی‌گذارد، چیزی را نه به جلو می‌راند، نه به عقب می‌کشد و هیچ تعامل و داد و ستدی با دیگران ندارد. این طور نیست؟ حتی بستر و لباس‌ها و کفن خود را نیز نمی‌تواند حرکت دهد. مرده این طور است. موجود زنده چطور؟ نماد زندگی، حرکت و پویایی و تاثیرگذاری بر محیط پیرامون است.

در گذشته وقتی می‌خواستند بفهمند انسانی مرده است یا زنده آینه یی را جلو دهانش می‌گرفتند. اگر روی سطح آینه را بخار می‌گرفت، می‌فهمیدند که او زنده است وگرنه، معلوم می‌شد که او مرده است: چراکه مرده حتی نمی‌تواند کوچک‌ترین تاثیری روی آینه مقابل دهان خود بگذارد. بنابراین، نماد مرگ و زندگی و فرق میان این دو، در حرکت و حرکت آفرینی و تاثیرگذاری بر اطراف است.