در افتتاحیه همایش چهارم عربی برای حمایت از مقاومت، سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب الله، سخنرانی کرد.
وی در سخنان خود به قضیه ربودن امام موسی صدر اشاره کرد. او در این باره گفت: درباره مقاومت در سطح لبنان میخواهم به سرعت به مسالهای اساسی اشاره کنم. ما در تمام شرایط نیازمند همیاری شما، صدای شما و دفاع شما از مقاومت در هر همایش و تریبونی و هر مرکز فعالیتی هستیم. اما در این باره قضیهای وجود دارد.
من امروز از شما میخواهم که ما را در این قضیه کمک کنید. اگر امروز افزون بر حمایت تبلیغاتی و سیاسی کمکی هست که این همایش میتواند به مقاومت کند، کمک به همین مساله است. این مساله همان قضیه امام موسی صدر است. نمیدانم اندکند یا پرشمارند کسانی که نقش و تاثیر امام را در ظهور مقاومت در لبنان میدانند. ما در حزب الله و برادرانمان در جنبش امل و بسیاری ازجناحهای لبنان شهادت میدهند که امام صدر رهبر و مؤسس مقاومت در لبنان است. مقاومتی که در لبنان بود در مراحل نخستینش مقاومت فلسطینی بود.
لبنانیها در چارچوبهای مقاومت فلسطینی مبارزه میکردند. اما امام موسی صدر برای مقاومت چارچوبی لبنانی و مسئولیتی لبنانی ایجاد کرد. این امام از سالها پیش از دیدگان غایب گشته. من نمیخواهم به کسی حمله کنم یا همایشتان را بر آشوبم و یا به کسی توهین کنم. اما این مساله دردآور و کشنده است. بزرگترین کمکی که کسی میتواند در این جهان خصوصا در جهان عربی یا اسلامی به مقاومت در لبنان بکند، این است که ما را در بازگرداندن امام ورهبر مقاومت به صحنه مقاومت یاری کند. اما درباره چگونگی آن نمیخواهم در جزئیات این مساله وارد شوم.
چه بسا این مساله در پیشنهاد کاری از طرف لبنان به این همایش ارائه شود، و در این خصوص پیشنهادات و نظریههایی هم داده شود. به زبان ساده بگویم، ما معتقدیم که امام همچنان زنده است و در لیبی بازداشت است. بر ما واجب است که برای آزادی امام از زندان و بازداشتش همکاری کنیم.
یکی از حضار: این سخنان درست نیست و غیر قابل قبول است.
سید حسن نصرالله: بسیار خب... اجازه بدهید...
یکی از حضار: لیبی هیچ مسئولیتی ندارد.
سید حسن نصرالله: من در همه شرایط مؤدبانه سخن گفتم... چیزی نخواستم... به کسی حمله نکردم... به کسی توهین نکردم.
تشویق حاضرین
من میزان حساسیت این موضوع را میدانم و به این شیوه به موضوع پرداختم و نمیخواهم کسی را دچار محظور کنم. در واقع ما باید برای حل مشکلاتمان با هم همکاری کنیم. ما نمیخواهیم بابت گذشته از کسی حسابرسی کنیم. ما آمادهایم که از گذشتهها و بیرحمیها و بدیها بگذریم. اما آنچه مهم است این است که بتوانیم این مساله را حل کنیم و امام را آزاد کنیم.