پایگاه خبری مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر، در مقالهای تحلیلی، به
بررسی موضوع ربودن این شهروند ایرانی از سوی حکومت لیبی و نقد واکنش
جمهوری اسلامی ایران به این موضوع مهم پرداخته است.
به گزارش سرویس دیپلماتیک خبرگزاری کار ایران (ایلنا)، این پایگاه اطلاعرسانی در تحلیلی با بیان این نکته که نیروی انسانی از شاخصهای مهم پیشرفت و بالندگی کشورهاست، تأکید کرده است: حکومتهای خواهان پیشرفت، باید حتی بیش از دولتهای پیشرفته، قدر این سرمایه گرانبها را بدانند و سرنوشت اتباعشان، برایشان مهم باشد و آن را یکی از ارزشهای پایهای بدانند که بههیچوجه نه باید و نه میتوان بر سر آن معامله کرد.
این پایگاه خبری در ادامه میافزاید: بهرغم اثبات این نکته که امام صدر در لیبی و به دستور قذافی ربوده شده است، گویی ارادهای جدی برای آزادسازی ایشان از زندانهای لیبی و کشف حقیقت وجود نداشته است؛ حال آنکه همگی میدانیم افکار عمومی کشور که تجلی آن در نامه نخبگان و فرهیختگان کشور و امضای سند بیش از ۱۵۰ تن از نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی است نهتنها پیگیر این قضیه است که برای این مسأله چهار راهکار عملی ارائه کرده است.
این پایگاه اطلاعرسانی در ادامه با اشاره به رفتار اخیر دولت کانادا و مقایسه آن با عکسالعمل وزارت امور خارجه ایران در قبال ربودن امام موسی صدر در لیبی و مطالعه رفتار وزارت امور خارجه کانادا بهعنوان یک «CASE STUDY»، میافزاید: دولت اتاوا روابط خود را با ایران بهشدت محدود کرده و رابطه خود با ایران را به بررسی سه موضوع تقلیل و به دیپلماتهای خود دستور داده تنها در این سه زمینه مشخص با دولت ایران به گفتوگو بپردازند و این در حالی است که شخصی که آنان بهعنوان تبعه خود از وی حمایت میکنند ایرانیالاصل و تابعیت مضاعفش، کانادایی بوده است.
پایگاه خبری مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر در ادامه با اشاره به نظر یکی از معاونان سابق وزارت امور خارجه مبنی بر اینکه «ارزیابی سیاستخارجی کشور در دو دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی چنین نتیجه می‌دهد که سیاستخارجی جمهوری اسلامی ایران در دو دهه اخیر بسیار ضعیف بوده و در صحنه جهانی رفتار ما از کارآمدی بالایی برخوردار نبوده و نیست»؛ آورده است: یکی از مسائل مهمی که باید در فرصتی مناسب تمام جوانب آن کاویده شود روند پیگیری قضیه ربودن امام موسی صدر در سیاستخارجی ماست. هماکنون ۲۷ سال از ربودن امام در لیبی میگذرد و مسؤولان کشور و متولیان دیپلماسی هرگاه مورد پرسش قرار میگیرند این جمله کلیشهای را تکرار میکنند که «امام موسی صدر، یکی از شخصیتهای مهم برای ماست... به سرنوشت ایشان حساسیم... با جدیت سرنوشت امام موسی صدر را پیگیری میکنیم و پرونده امام صدر بهطور جد؟ بهوسیله مقامها؟ دولت؟ در حال پیگیری است....»
اما سؤال اینجاست که با همه این پیگیریها چرا امام صدر هنوز آزاد نشده و حقیقت همچنان در هالهای از ابهام مانده است؟ این پایگاه خبری در ادامه با بیان اینکه پاسخ این سؤال را میتوان در «عدم پیگیری جدی» و «برخورد منفعلانه» وزارت امور خارجه ایران جستوجو کرد، خاطرنشان کرده است: آنچه در تمام این سالها اتفاق نیفتاد عدم توجه اصولی به مسائل در همتنیده سیاستخارجی و نادیدهگرفتن بسیاری از ظرایف رفتار بینالمللی و خصیصههای ملی مشخص و پیشینههای اجتماعی و تاریخی بود. این تحلیل میافزاید: صاحبنظران و تحلیلگران سیاستخارجی در تبیین شیوه تعامل یک کشور با سایر کشور‌ها، به این نکته مهم و شاید بدیهی اشاره میکنند که «باید از تمام ظرفیتهای موجود به بهترین شکل استفاده کرد».
آنان دیپلماسی موفق را دیپلماسیی میدانند که با درک درست از صحنه روابط بینالملل، ظرفیتهای خود را بهدرستی به کار اندازد. این مقاله در ادامه با یادآوری اکنش اخیر دولت کانادا و محدود کردن روابطش با ایران، و با طرح این سؤال که آیا برای دولت کانادا برقراری روابط مناسب با کشوری که خود را قدرت منطقهای میداند مناسبتر است یا عدم آن؛ این سؤالات را مطرح کرده که ما در همه این سالها از کدامیک از ظرفیتهای موجودمان استفاده کردهایم؟ چند بار سفیر لیبی را به وزارت امور خارجه احضار و با کدامیک از کشور‌ها در این رابطه گفتوگو کردهایم؟ چرا این قضیه را در کمیسیون حقوقبشر سازمانمللمتحد مطرح نکردهایم؟ و دهها پرسش بیپاسخ دیگر.
پایگاه خبری مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر در پایان تأکید کرده است: آنچه اکنون میتوان و باید انجام داد این است که نمایندگان دلسوزی که در قالب «کمیته پیگیری سرنوشت امام موسی صدر» در مجلس شورای اسلامی به این امر مهم مشغولند اولاً پیگیری جدی این قضیه را بر روی میز رئیسجمهوری قرار دهند و از او بخواهند پیگیری جدی سرنوشت امام موسی صدر را در اولویت کاری خود قرار دهد و ثانیاً در برنامهای زمانبندیشده از دولت و وزارت امور خارجه بخواهند راهکارهای ارائهشده در نامه نخبگان را هرچه زود‌تر اجرا کنند و روند کار را مرتباً به مجلس گزارش دهند تا بدینترتیب نظر مقام معظم رهبری نیز که گفته بودند «پیگیری قضیه امام موسی صدر، مسأله مهمی است که در این سالها نسبت به آن غفلت شده و باید بهشکل جدی و حتی تا «قطع رابطه با لیبی» پیگیری شود»، تأمین گردد.
گفتنی است امام موسی صدر، نهم شهریورماه سال ۱۳۵۷ در جریان سفر به کشور لیبی که به دعوت ژنرال «معمر القذافی» انجام شده بود، توسط ایادی این حکومت ربوده شد و بر اساس تأکیدات پلیس بینالملل و تحقیقات دولتی، از آن تاریخ تا کنون به همراه دو تن از دوستانش در زندانهای این حکومت به سر میبرد.