به گزارش روابط عمومی مؤسسۀ فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر،حجت‌الاسلام و المسلمین حاج شیخ حسین انصاریان امام موسی صدر را شخصیت کم‌نظیری برای شیعه، اسلام و جامعه‌اسلامی دانست و تصریح کرد: حق این است که هر مسلمانی و هر مؤمنی دربارۀ ایشان دغدغه داشته و نگران باشد.

 

وی افزود: متأسفانه امروز افراد دانا کمتر در رأس حکومت‌ها هستند و بسیاری از سردمداران کشور‌ها افرادی مشرک و بی‌رحم هستند و حقیقتاً در این اوضاع امثال امام موسی صدر تکیه‌گاه و عمودی بر اسلام به شمار می‌آیند و متأسفیم که جامعه از وجود ایشان محروم است و البته امیدواریم خداوند با لطف خود ایشان را برگرداند تا دوباره کار و خدماتشان را ادامه دهند.

 

این روحانی سر‌شناس که در دیدار باگروه تاریخ شفاهی مؤسسۀ فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر به پرسش‌های آنان پاسخ می‌گفت، افزود: زمانی که در حدود سال‌های ۳۸-۳۹ شمسی وارد حوزۀ علمیۀ قم شدم، یکی از اموری که از‌‌ همان ابتدا پیگیری کردم، مطالعۀ مقالات امام موسی صدر در نشریۀ مکتب اسلام بود و بعد‌ها هم که گزارش فعالیت‌هایشان در لبنان از طرق مختلف از جمله از طریق مرحوم علی حجتی کرمانی به ما می‌رسید، ما را جذب می‌کرد و موجب می‌شد که از‌‌ همان زمان به ایشان ارادت داشته باشیم. وحتی می‌شود گفت این‌گونه افراد در شکل‌گیری ساختمان روحی ما و رغبت به امور دینی و اجتماعی تأثیر زیادی داشتند. با اینکه من ایشان را از نزدیک ندیده بودم.

 

استاد انصاریان با اشاره به سوابق آشنایی خود با مرحوم آیت‌الله سید رضا صدر گفت: حاج آقا رضا از‌‌ همان جوانی مطرح بود او را وزنه‌ای علمی و اجتماعی می‌شناختند. خود ما به جلسات درس اخلاق ایشان که شب‌های پنج‌شنبه برگزار می‌شد، می‌رفتیم که بعضی از آن‌ها به صورت کتاب هم چاپ شد.

 

وی دربارۀ ارتباط خود با آیت‌الله سید رضا صدر افزود: رابطه ما به مرور افزایش یافت و من به دیدن ایشان می‌آمدم و مدت‌ها در مسجد امام حسین که ایشان امام جماعت بود، منبر می‌رفتم. حتی زمانی که حاج آقا رضا کتاب «زن و آزادی» را چاپ کرد، رژیم اجازۀ تجدید چاپ به آن نداد و من از طریق یکی از دوستان به تکثیر و توزیع این کتاب پرداختم که موجب شد ساواک بابت آن پرونده‌ای هم برای ما درست کند.

 

استاد انصاریان ضمن تمجید از قلم روان و بیان شیوای حاج آقا رضا صدر، خاطرنشان کرد: جلسه‌ای به ابتکار ایشان در شرق تهران با حضور روحانیون و ائمۀ جماعت تشکیل می‌شد که خود ایشان می‌آمد و سؤالات حاضران را در هر زمینه‌ای که مطرح می‌شد، پاسخ می‌داد و اساساً محور علما و روحانیون شرق تهران بود و نه تنها همه ایشان را قبول داشتند که دوستشان هم داشتند.

 

حجت الاسلام و المسلمین انصاریان با یادآوری خاطراتی از توجه آیت‌الله سید رضا صدر به چگونگی برگزاری جلسات مذهبی گفت: حاج آقا رضا معتقد بود که تریبون شیعه نباید دست غیرمتخصص و بی‌سواد باشد. خود من ده شب فاطمیه و یا دهۀ محرم در مسجد امام حسین منبر می‌رفتم اما خبری از مداح نبود. گاهی شب عاشورا و شب یازدهم که من منبر داشتم، می‌دیدم در پایان منبر می‌آمد روی پلۀ اول منبر می‌ایستاد و دم سینه می‌داد و سینه می‌زد. حسابی هم سینه می‌زد. در این امور چنین نگاه و روحیه‌ای داشت. در مسائل دینی بسیار جدی بود و گاهی ممکن بود تند هم بشود. وقتی امری خلاف شرع و اخلاق می‌دید، واکنش می‌داد.