فرزند امام موسی صدر در سومین دوره از کنگره امام موسی صدر گفت: تأخیر و و تعویق و غفلت و تمسک به دلایل واهی ما را از خواسته‌مان که آزادی امام موسی صدر و دو یار اوست، دور می‌کند.
سومین دوره از کنگره امام موسی صدر با عنوان «فرقه‌ها و فرقه‌گرایی در اندیشه امام موسی صدر» شنبه ۱۰/۹/۲۰۱۱ برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر، در افتتاحیه این همایش یکروزه که در شهر صور لبنان برگزار شد، سید صدر الدین صدر فرزند امام موسی صدر به ایراد سخنانی به این شرح پرداخت.
بسم الله الرحمن الرحیم
والحمدلله رب العالمین والصلوة والسلام على خیر خلقه وخاتم رسله وعلى آله وأصحابه الطیبین الطاهرین.
برگزارکنندة محترم جناب رئیس مجلس عزیز،
جناب وزیر محترم دادگستری،
آقایان وزرا و نمایندگان،
روحانیان محترم از همه طوایف،
فعالان عزیز و استادان و پژوهشگران گرامی‌ام،
خواهران و برادرانم! فرزندان و عزیزان امام موسی صدر،
سلام و رحمت و برکات خداوند بر شما باد!
در آغاز از طرف کنگرة امام موسی صدر به شما صمیمانه خوش‌آمد می‌گویم و از این کنگره تشکر می‌کنم به جهت دعوت برای سخنرانی در سومین مجلس این کنگره به عنوان میهمانی که مفتخر به نمایندگی از خانواده امام موسی صدر است. امیدواریم که خداوند تلاش‌های شما در این کنگره را جزای خیر دهد.
پس از هر آنچه امروز از امام موسی صدر درباره فرقه‌ها و فرقه‌گرایی خوانده‌ایم و شنیده‌ایم و بعد از آنچه امروز از فکر امام موسی صدر درباره این موضوع مهم از محققان گرامی خواهیم شنید و خواند، از این سخن امام موسی صدر الهام می‌گیرم که می‌گوید: «وحدت ملی معنایی عمیق‌تر از وحدت منافع یا وظیفه احترام به پیمان ملی و ایمان به زندگی مشترک دارد؛ وحدت ملی در حقیقت وحدت اندیشه‌ها و دل‌هاست.»
و شکی در آن نیست که امروز بعد از گذشت سی و سه سال از ربودنش، هدف مشترکی که هدف فراگیر همه طوایف و گروه‌های لبنانی است، آزادی امام موسی صدر و دو برادرش جناب شیخ محمد یعقوب و استاد خبرنگار سید عباس بدرالدین است.
ای محبوبان امام!
بنا بر سخنان خانواده امام در کنگره دوم و یافته‌های مطرح شده در آن و با تأکید بر آنچه در بیانیة خانواده در ۲۲ آگوست ۲۰۱۱ میلادی آمده است، می‌بینیم که ما امروز در برهه‌ای سخت، دقیق، حساس و سرنوشت‌ساز در قضیة امام موسی صدر و دو یاورش هستیم.
ما با دقت افزایش تحرکات و سخنان و ملاقات‌ها و سفر‌ها و بازدید‌ها و پیشنهاد‌ها و شایعات را و علاوه بر آن، غرض‌ورزی‌هایی را که روزانه در برخی رسانه‌ها منتشر می‌شود، پیگیری کرده و می‌کنیم.
آنچه مایة اندوه و تأسف است این است که تعامل نادرست دربارة این قضیه همچنان استمرار داشته باشد؛ گویی که معمر قذافی همچنان بزرگ حکام عرب و بر تخت شاهنشاهی خود نشسته است.
سخنان و مواضع و اخبار غیر رسمی برخی نوبرگشتگان از نظام قذافی جز برای تشتت افکار ما و منحرف کردن ما از هدف اصلیمان نیست و شاید به دنبال راهی برای تبرئه خودشان و إعمال منویات شوم خودشان در جلوگیری از بازگشت سالم امام و دو برادرش هستند.
امروز و بعد از گذشت بیش از سی و سه سال از ربودن، بازداشت و سلب آزادی امام صدر و شیخ محمد یعقوب و سید عباس بدرالدین در زندان‌های معمر قذافی و بعد از تحولات امیدبخشی که در جهان به طور عام و بالاخص کشورهای عربی رخ داده است و بعد از تحولات سریعِ اخیر لیبی که انسان را غافل‌گیر می‌کند و به مرز سردرگمی می‌رساند، به رغم شوقی که می‌دانیم دوستداران امام و دو همراهش برای دیدارشان و برای دریافت اخبار صحیح درباره آن‌ها دارند از شما به خاطر اینکه وارد جزئیات نمی‌شویم، پوزش می‌طلبیم؛ بدین سبب که تمنا و خواسته درونی شدید ما سلامت آن یاران و آزادی هرچه سریع‌تر آنان است. ما و شما دندان بر جگر می‌نهیم و به درگاه خداوند دعا می‌کنیم، اما در عین حال با جدیت تلاش می‌کنیم و مقامات مسئول را به سوی کار جدی و فوری وا می‌‌داریم تا به هدف مطلوب برسیم. و از خداوند بلندمرتبه و توانا کمک می‌خواهیم و در راه پیگیری قضیه ربودن ایشان گام برمی‌داریم. در این باره همه راه‌های ممکن و حتی محال را می‌پیماییم و درِ خانه همه مقامات مسئول را در لبنان و ایران و در همه جهان می‌کوبیم؛ بدون خستگی و ملال و هول و هراسی... در این مسئله به حق به شما حقیقت را می‌گوییم که در این قضیه:
سرنوشتِ مجهولی وجود ندارد که نیاز به کشف شدن داشته باشد؛
معمایی نیست که احتیاج به حل شدن داشته باشد؛
ابهامی نیست که محتاج روشن شدن باشد؛
و پیچیدگی‌ای نیست که احتیاج به توضیح داشته باشد؛
و حقیقت مجهولی نیست که احتیاج به روشن شدن داشته باشد.
همة این‌ها القائاتی است که به تبرئة قذافی و عواملش و به از بین بردن حقیقت و الغای پاسخ‌گویی کمک می‌کند. اینهاست که زندگی امام و دو همراهش و سلامتی آنان و بازگشتشان را به خطری بزرگ‌تر می‌اندازد.
دوستان عزیز!
حقیقت مانند روز آشکار است: امام صدر و دو همراهش اسیر دست قذافی بوده‌اند و هستند؛ کسی که به تنهایی تمام مسؤولیت ربودن ایشان را بر عهده دارد، معمر قذافی است؛ نه ساواک، نه موساد، نه سی آی‌ای و نه سازمان‌های افراطی فلسطینی، نه راست‌گرا‌ها یا چپ‌گرا‌ها و نه سنی‌ها یا مسیحیان و نه کسی غیر آنان. قذافی به‌تنهایی مسئول دزدیدنشان در ۳۱ آگوست ۱۹۷۸ و سلب آزادی آنان و دروغ و ارعاب و گمراه کردن و خریدن افراد و وجدان‌ها و احکام قضایی در قضیه ایشان بوده است و هست.
هدف اول و آخر ما که باید هدف همه باشد، آزادی امام موسی صدر و شیخ یعقوب و سید بدرالدین و هموار ساختن راه آزادی آنان از زندان‌های قذافی و بازگشت آنان به طور سالم به وطنشان و خانواده‌شان و دوستدارانشان است. و هر سخن دیگری باطل است و نتیجه‌اش انحراف ما از این هدف و تعویق آزادی آنان و اخلال در پیگیری و تضعیف انگیزه و همت دوستداران و ارادة مسؤولان است.
عزیزان!
در ماه آگوست گذشته، علی‌رغم سختی این دوره و حساسیت اوضاع، فرصتی و بلکه فرصت‌های مهمی برای نجات امام و دو برادرش از اسارت در زندان‌های معمر قذافی ستمکار در افق درخشید. این فرصت‌ها روز به روز همراه با نزدیک شدن سقوط نظام قذافی بیشتر تبلور یافت...
این روز‌ها آخرین روزهاست؛ پیش از آنکه دیگر فرصت‌ها برای رسیدن به مطلوبمان از دست برود. تأخیر و تعویق و غفلت و تمسک به بهانه‌های واهی، ما را از خواسته‌مان دور می‌کند و در این صورت چه بسا در همین اثنا با جنایت تازه‌ای مواجه شویم.
پس باید گذشته را جبران کنیم و پیش از آنکه حوادث و تحولات سریع، بر ما پیشی بگیرند، فرصت‌ها را مغتنم بشماریم.
انتظار از همه (بدون اسثنا) این است که موضعی کنشگرانه و جدی در قضیة امام و دو برادرش بگیرند؛ به گونه‌ای که قضیه امام نخستین اولویت باشد.
سی و سه سال حبس شدن این عزیزان در زندان‌های قذافی، بزرگ‌ترین دلیل برای کوتاهی همه ماست (و بنده نخستین مقصرم)؛ از مسئولان لبنانی و ایرانی تا مسئولان عربی و اسلامی و حتی نهادهای حقوق بشری و سازمان ملل متحد.
اما ما همچنان که امام به ما آموخته است، از گذشته درمی‌گذریم تا با عزم و جهد مسئولان را واداریم که بدون توجه به اظهارات و دروغ‌های مغرضانه، برنامه‌ای فوری برای آزادی و بازگشت سالم آنان تدوین و اجرا کنند.
ما امروز هشدار می‌دهیم که کسانی هستند که به خاطر منافع شخصی تلاش کرده‌اند و می‌کنند که بدبینی ایجاد و امید‌ها را قطع کنند و دروغ منتشر کنند و مانع پیگیری شوند؛ تا در مرحله کنونی در عزم ما برای آزادی امام موسی صدر و دو برادرش خلل ایجاد کنند؛ یاران قذافی، مانند کوسا و الهونی و شلقم و جلود و الزیدانی و دیگران؛ لیبیایی وغیر لیبیایی...
اما ما بر خداوند توکل می‌کنیم و به فضل او تلاش‌های جدی و پیگیرانه‌مان و درخواستمان از مسئولان را ادامه خواهیم داد. با اذن خدای تعالی و با دعای شما و با همت فرزندان با وفای امام و همکاری دوستاران امام و دو برادرش، به نجات آنان و بازگشت سالم آنان خواهیم رسید ان‌شاء الله...
برادران و خواهران!
«حق او بر جامعه این است که جامعه به او آزادی ببخشد. آری، آزادی!» امام صدر روزگاری چنین در دفاع از زندگی‌ای که ظالمانه و از روی دشمنی سلب شد، فریاد زد...
آیا امام وطن و آزادی سزاوار این نیست که برای آزادی‌اش تلاش کنیم؟
با تشکر از گوش فرا دادن شما؛ والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته.