مهدیه پالیزبان: ده روز غرفه داری. ده روز پخش صدای امام و شنیدن صدایش وقتی از امام علی و شریعتی می‌گوید. ده روز جواب دادن به مردم علاقمند امام و معرفی‌اش به آن‌ها که او را نمی‌شناسند. ده روز دیدن چهره مردم و واکنش‌هایشان وقتی عکس امام را می‌بینند یا صدایش را می‌شنوند، ده روز حرف زدن از امام موسی صدر، ده روز دیدن دوستان و ده روز افتخار شناختنت به نام امام موسی صدر تمام شد. ده روزی که امسال، با همه خستگی‌هایش خیلی زود گذشت.

حتی در روز خلوتی مثل امروز هم غرفه ما، تا آخرین دقایق علاقمند و مراجعه کننده داشت. پوس‌تر دعا برای آزادی امام در همین چند روز اندک نصب در غرفه خواهان داشت و افسوس خوردم چرا زود‌تر نصب نکردم. «دین پیش از آنکه توشه آخرت باشد والا‌ترین وسیله برای زندگی است» قاب عکس امام موسی با این جمله‌ای درباره دین در این چند روز فروش زیادی داشت.

مرد می‌انسالی که خود را طلبه معرفی کرد گفت چرا دفتری برای نوشتن نظرات مردم در غرفه نداریم. گفتم غرفه کوچک است، اما می‌دانستم جای چنین دفتری واقعا خالی بود. در این چند روز بسیار اتفاق افتاد که افراد موقع رد شدن از غرفه باهم درباره امام حرف بزنند و هرکس سعی کند اطلاعاتش را برای دیگری بگوید. موسسه امام موسی صدر دیگر بازدیدکنندگان ثابتی دارد که حتی چند بار در هر نمایشگاه به آن سر می‌زنند.

موضوعاتی که مردم از امام صدر دنبال مطلبی می‌گردند هم متنوع‌تر شده: از مهدویت تا حجاب، تا زنان تا اقتصاد تا حکومت تا فقه و..... پیشنهادات مختلفی هم برای انواع همکاری مطرح شد که اگر از نصفش هم استفاده شود، تا سال بعد کارهای زیادی در موسسه انجام شده است. امسال سعی شد با طراحی متفاوت فضای غرفه موسسه با غرفه‌های عادی که صرفا برای فروش کتاب است متفاوت باشد.

فضایی که با احترام به مردم کامل می‌شد. امسال با توضیح آخرین خبر‌ها درباره وضعیت امام موسی صدر و دعای خیر مردم برای آزادی ایشان گذشت. دعاهایی که برق نگاه مردم می‌گفت که از عمق جانشان است، وقتی در نگاه‌شان می‌دیدی که دارند روزهای برگشتن امام و بودنش را تصور می‌کنند. امسال بیشتر از همیشه امیدواریم که این روز‌ها آخرین روزهای بودن ما بدون امام باشد و سال بعد، نه برای فروش کتاب، که برای دیدار امام موسی صدر با هوطنانش در جایی مثل نمایشگاه کتاب تهران حاضر شویم.