این دیدار به گفته او بدون هیچ مشکلی برگزار شده است ولی در عین حال او تکرارکرده است که او دیگر خبری از سرنوشت امام موسی صدر پس از انجام این دیدار ندارد، گو این که صدر پس از این دیدار بخار شده و ناپدید شده است! قذافی که به هیچ وجه انتظار چنین پرسشی را از مخاطبان جوان خود نداشته -که علی الاصول ارتباطی با امام موسی صدر و اطلاعی از قضیه اوندارند، کوشش کرده با تجلیل از صدر و تخفیف مشکلات فیمابین، بار دیگر ناپدید شدن او را اسرارآمیز تلقی کند و خود و حکومت خود را از آن تبرئه کند. 

یکی از شرکت کنندگان در این جمع با نقل این خبر، به دلایل امنیتی حاضر به افشاء نام خود نشد. این خبر نشان می‌دهد که تلاش‌های دولت لیبی برای به فراموشی سپردن مسأله امام موسی صدر ناکام مانده است و آتش آن نه تنها در ایران و لبنان بلکه در دل جوانان حق جوی جهان اسلام زنده است و نام و یاد صدر، برزبان‌ها و در دل‌ها زنده و جاری است. از سوی دیگر، این عدم انسجام منطقی گفته‌ها و تعارض آن با بیانیه‌های رسمی دستگاه دیپلماسی لیبی و گفته‌های شخص قذافی، فرصتی را پدید می‌آورد تا با بازخوانی ادعاهای پیشین پرده از ابهامات برداشته شود و سرنوشت آن عزیز از پس سی و دو سال غفلت و تغافل و قصور و تقصیر سیاست بازان و سیاست مدارن منطقه برون افتد.

تاکنون قذافی در موقعیت‌های متفاوت و به تکرار، با هدف سلب مسئولیت از خود در ناپدید شدن امام موسی صدر چنین خبر داده بود که قرار ملاقات وی با امام برای روز ۳۱ اوت ۱۹۷۸ تعیین شده بوده ولی امام با تغییر ناگهانی تصمیم خود و بدون اطلاع قذافی، لیبی را به قصد رم ترک کرده است. منابع دیگری از تأخیر تعمدی در دیدار صدر-قذافی خبر می‌دهند. این دیدار که قرار بوده در شامگاه 29 به 30 اوت انجام بگیرد، بدون دلیل به تأخیر می‌افتد؛ در حالی که همزمان قذافی با هیأتی لبنانی ملاقات داشته است.قرار بعدی برای ساعت یک و نیم بعد از ظهر روز 31 اوت تعیین می‌شود و شاهدان عینی امام و همراهان اش را در ساعت سیزده در حال خروج از هتل الشاطیء به مقصد دیدار با قذافی مشاهده کرده‌اند. دیداری که تا کنون منابع رسمی و شخص قذافی آن را تکذیب می‌کردند. برخی منابع عربی پیشتر به نقل از برخی امیران عرب منطقه، از انجام گرفتن این دیدار و جدال لفظی بین قذافی و صدر بر سر مسائل داخلی لبنان و آتش افروزی قذافی در بین نیروهای داخلی لبنان خبر داده بودند. اما این نخستین بار است که شخص قذافی از انجام این دیدار آشکارا سخن می‌گوید. سناریویی اصلی در پرونده صدر تا کنون خروج غیر منتظره صدر و همراهان اش به لیبی اعلام شده بود. بر اساس آن چمدان‌های امام و شیخ محمد یعقوب، همراه با گذرنامه‌های شان برای ایجاد تصور سفر امام به ایتالیا با پرواز آلیتالیا به رم منتقل و در هتلی در پایتخت ایتالیا رها شده بود. تصور چنین سناریوی متناقضی فقط در نظامی پلیسی و امنیتی مانند لیبی ممکن است.مهمان رسمی دولت لیبی و شخص رهبری انقلاب لیبی، بدون اطلاع میزبان و بدون انجام دیدار رسمی هتل محل اقامت را بدون هماهنگی ترک می‌کند و با اتومبیل رسمی به فرودگاه رفته و از کشور خارج می‌شود. قذافی در موقعیت‌های دیگر از سناریوی قتل امام به دست نیروهایی بیرون از دولت لیبی خبر داده بود. 

وی این نیروها را گاه فلسطینی و وابسته به گروه ابونضال خوانده بود و گاه آن را به نیروهای خودسر امنیتی در درون حکومت لیبی نسبت داده بود. کنار هم نهادن این روایت‌های متعارض که به قصد اتلاف وقت و متناسب با شرایط منطقه و اوضاع داخلی ایران و لبنان بیان می‌شوند، دست کم به روشن شدن تلاش‌های بیهوده رژیم لیبی و شخص قذافی برای پوشاندن حقیقت یاری می‌رسانند.سرنوشت امام موسی صدر به یکی از پیچیده ترین معماهای سیاسی سه دهه گذشته بدل شده است و رمزگشایی از آن به سبب پیوندهای وثیق آن با شرایط سیاسی و امنیتی منطقه و ارتباط آن با دخالت یا اطلاع بسیاری از سران کشورهای عربی و اسلامی منطقه چندان ساده به نظر نمی‌رسد. مرور زمان و فراموشی پرونده ربوده شدن امام موسی صدر راه حلی است که طرف‌های درگیر در مسأله و آمران و عاملان و حامیان این جرم مستمر ضد بشری برای فرار از مجازات برگزیده‌اند. نبود اراده سیاسی قاهره برای رهایی امام موسی صدر و یا تعیین سرنوشت او روی دیگر سکه بی عملی و دون همتی برای پی گیری پرونده ربوده شدن امام موسی صدر است.