مهدیه پالیزبان

نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت          به غمزه مساله آموز صد مدرس شد

امروز روز یاران امام بود؛ یاران امام موسی صدر. امروز ما میزبان علاقمندان و یاران امام صدر بودیم. اینکه چه شد که به ذهنمان رسید یک روز خودمان مه‌مان غرفه موسسه امام موسی صدر در نمایشگاه کتاب باشیم، مهم نیست. مهم، اتفاق امروز است. امروز تعدادی از علاقمندان امام برای آشنایی، دیدار و صحبت با ما به غرفه آمدند. با اینکه تنها تعدادی از دوستان آمده بودند، اما جلوی غرفه بشدت ازدحام شده بود، بطوریکه هر کدام فرصت کردیم به چند نفر جواب دهیم. خیلی‌ها آمدند. چند نفر که نمی‌توانستند در ساعت اعلام شده بیایند زود‌تر آمدند تا حضورشان ثبت شود. دفتری برای نوشتن دوستان آماده کرده بودیم، اما فرصت نشد همه عزیزان برایمان بنویسند.

دوستان مجازی زیادی را امروز برای اولین بار دیدیم. دوستان قدیمی هم آمدند. تعداد زیادی به یاران صدر اضافه شدند. همه این هیاهو و آمد و رفت در حضور خانم صدر بود. حرف‌های زیادی رد و بدل شد. پیشنهادهای بسیار خوبی شنیدیم؛ طرح‌هایی که هرکدام می‌تواند بسیار موثر باشد. هرکسی را می‌دیدی با علاقه و عشقی ناتمام به امام خوبی‌ها، امام موسی صدر آمده بود.

بین مهمانان امروز از آفرین چیت ساز، بازیگر تئا‌تر و تلویزیون تا علی حق‌شناس نویسنده کتاب ساختار سیاسی اجتماعی لبنان، تا گوهری نویسنده فیلمنامه امام موسی صدر، تا دانشجو و طلبه و مدرس دانشگاه دیده می‌شدند.

چند نفری روزهای قبل آمده بودند، اما امروز که به نام یاران صدر بود دوباره آمدند. یاران صدر هم برای میزبانی امروز رزومه فعالیت‌های گروه و روزشمار اسارت امام صدر را طراحی کرده بودند.

فرم عضویت ویژه خودمان را هم توزیع کردیم. علاوه بر آن، امروز شماره تماس مستقیم گروه هم اعلام شد. همه کسانی که آمده بودند علاقمند فعالیت‌های بیشتر بودند. همه از کندی کار‌ها گله داشتند. معرفی اندیشه امام و تلاش جدی برای روشن شدن شدن سرنوشتش خواست مشترک همه بود.

بعضی سراغ جلسات منظم گروه را می‌گرفتند. قول دادیم مشکل مکان را در اسرع وقت حل کنیم تا بتوانیم در خدمت دوستان باشیم.

همه این‌ها که گفته شد، حاشیه‌ای بود بر اصل اتفاق امروز. اگر اسم و هویت افراد امروز را کنار هم بگذاریم بسیار متضاد به نظر می‌آید. از هر قشر و عقیده و گروهی می‌شد کسی را دید. با وجود همه این اختلافات، همه این آدم‌ها یکجا جمع بودند. همه آنان را یک دلیل و یک اسم به آنجا کشانده بود: امام سید موسی صدر.

امروز همه به خاطر او، به نام او دور هم جمع شده بودند. شاید امام صدر تنها وجه مشترک حاضران امروز باشد. امروز همه میزبان بودند.