این سؤال مطرح می‌شود که چرا امام موسی صدر در میدان جهادش بی‌طرف واقع شد و جواب آن به سادگی است که با اتهام به نقشی که امام موسی صدر از لبنان به ایران و گذشت از فلسطین و جنبش‌های آزاد گرانه جهانی ایفا کرد.
خلیل علی حمدان
سی و یکمین سالروز ربوده شدن امام موسی صدر و همراهانش شیخ محمد یعقوب و سید عباس بدر الدین که قرائن حاکی از آن است همچنان در زندان لیبی بسر می‌برند در طی روند اختلاف جدایی کشورهای عربی و اسلامی بر اساس نقشه طرح ریزی شده امریکایی- صهیونیستی به هدف استیلا بر تمامی منطقه و از طریق سلسله جنگ‌های کوچک و بزرگ که با هدف افزایش فشار بر تمام منطقه جهت سرنگونی سیاسی و اقتصادی آن به منظور تأمین منافع اسرائیل و امریکا در منطقه است که در بین ویرانی‌های حاصل از سازمانهایی است که هر چه در جریان است مقدمه‌ای برای امتیازات است به دنبال امتیازات دیگر که بعد‌ها حاصل نمی‌شود، پس این سازمان‌ها از طرف استکبار جهانی و اداره حاکم برای غوطه ور شدن کشورهای مخالف و جنبش‌های آزادگرانه جهان در جنگ و درگیری به هدف شکست دادن تمام جبهه‌های مخالف مکلف شده‌اند که این امر زاییده مدت کوتاهی نیست بلکه به واسطه طرح ریزی‌های مظنونانه‌ای است که مانع تمام جنبش‌ها و حرکت‌های اسلامی برای آزادسازی منطقه از این افراد و احزاب و سازمان‌ها و حکومت‌ها است.
در اینجا این سؤال مطرح می‌شود که چرا امام موسی صدر در میدان جهادش بی‌طرف واقع شد و جواب آن به سادگی است که با اتهام به نقشی که امام موسی صدر از لبنان به ایران و گذشت از فلسطین و جنبش‌های آزاد گرانه جهانی ایفا کرد.
۱- با توجه به اینکه امام موسی صدر از همان ابتدا دارای اندیشه‌های کاملاً اسلامی و تبلیغی و جهانی بود و به یاری رساندن انسان برای ساختن آینده‌ای موعود اقدام نمود، لذا با تمامی آزادگان جهان ارتباط تنگاتنگی داشت، از انقلاب فلسطین گرفته تا انقلاب اسلامی ایران و تا احقاق حقوق در لبنان.
۲- امام موسی صدر با رهبران انقلاب اسلامی ایران که ریشه در ارتباط وی با امام خمینی (ره) که حضور چشم گیری داشت حلقه‌ای را تشکیل می‌داد.
۳- اندیشه امام موسی صدر برای رویارو شدن با دشمن غاصب صهیونیستی در لبنان با تأسیس گردان‌های مقاومت لبنانی امل و با نبرد شاه ایران بود و شایسته یادآوری است که امام موسی صدر بر ستمگری شاه ایران سکوت ننمود و با کلام خود در تمام مناسبت‌ها ظلم شاه و مظلومیت ملت ایران را اظهار نمود بویژه اینکه همراه با تبلیغاتی که در اروپا داشتند از جمله نزد واتیکان و فرانسه و غیره.
و انتشار مقاله ایشان در روزنامه لوموندLe Monde فرانسوی در تاریخ ۲۳- ۸- ۱۹۷۸ تحت عنوان نداء الانبیاء از باب تصادف نبود چرا که بعد در روزنامه السفیر لبنانی در تاریخ ۱۵-۹-۱۹۷۸ منتشر شد و این مقاله که مذاکرات گسترده‌ای را بین سیاستمداران و تبلیغات در اروپا در بر داشت، باعث تکیه امام موسی صدر بر انگیزه انتفاضه ملت مسلمان ایرانی شد، در حالی که رژیم طاغوت سعی در بد نام کردن قیام ملت ایران کرد و امام در مقاله نداء الانبیاء تأکید کرد که انتفاضه ملت ایران با تمام جنبش‌های آزادگرانه مشابه آن در جهان تفاوت دارد که دیدگاهی جدید در تمدن‌های جهانی می‌گشاید که مستحق اهتمام دادن اشخاصی است که در زمینه مسائل انسان و تمدن ارتباط دارند و امام در اینجا تأکید کرد که جنبش ملت ایران باوجود گستردگی‌اش و با وجود اتهاماتی که حکومت شاهنشاهی به آن وارد نمود، این انقلاب از اصالت بزرگی بهره‌مند می‌شود چه از نظر جهت گیری‌اش و چه از نظر تشکیلات ملتش و یا از اخلاقیاتش، و امام موسی صدر مقاله نداء الانبیاء را که در اوج سرکوبی شاه مستبد و ظالم و پیشرفت انقلاب اعلام کرد، تنها دو روز قبل از سفر ایشان در تاریخ ۲۵- ۸- ۱۹۷۸ به لیبی بود که مقاله در تاریخ ۲۳- ۸- ۱۹۷۸ منتشر شد.
۴- ارتباط امام موسی صدر با کشورهای مخالف بویژه کشورهایی که در خط مقدم جبهه جنگ با اسرائیل بودند از جمله سوریه ارتباطی تنگاتنگ بود. او به مقاومت ادامه داد و با تمام مقاومین در برابر دشمن صهیونیستی و با فریاد هر محروم مقاومت کرد و امروز تأکید می‌کنیم که امام موسی صدر شهروند لبنانی و نیز شهروند ایرانی است و به خاطر مسائل حق و عدالت در دو کشور جهاد کرد و با جنبش آزادگرایی در دو کشور رهسپار شد و مسئله بازگشت ایشان به میدان جهاد و آزاد سازی ایشان و همراهانش از زندان لیبی به اندازه پیکار برای آزادی و جهاد برای مسائل عدالت خواهی که از آن‌ها دفاع کرد مسائلی است که تمام آزادگان و مبارزان و مجاهدان جهان از آن دفاع کردند.
شکی نیست که این مسئله مسئله مهم و اثر گذاری بخصوص نزد رهبر بنیان گذار نهضت اسلامی رهبر انقلاب امام راحل بود و همچنین مسئله امام موسی صدر مسئله قابل پیگیری نزد مسؤلان جمهوری اسلامی ایران از جمله رهبر انقلاب آیت‌الله سید علی خامنه‌ای است.
آرزوی ما از مسئولان جمهوری اسلامی ایران نیز توجه به پیگیری این مسئله و آزادی امام و همراهانش از زندان لیبی است. همچنین آرزو داریم این مسئله مد نظر مسئولان اجرایی ایران در اولویت‌های ملی و انسانی و اسلامی قرار گیرد و این پیمان ما با آنان است. در سی و یکمین سالگرد ناپدید شدن ایشان و همراهانش در ۳۱ اوت، دوستاران آنان آماده‌اند که همبستگی خود را دوباره اعلام نمایند و خواهان آزادی آنان هستند و تأکید می‌کنند که این قضیه زنده است و هیچ وقت گذر زمان آن را در خانه فراموشی نمی‌گذارد.
مردم و دوستاران امام موسی صدر و همراهانش در روز ۳۱ اوت کلامشان را در خلال سخنرانی آقای نبیه بری رئیس جنبش امل خواهند گفت. فریاد مردم بعد از زمان روزه داری مناسب است که صدای مردم به دفاع از مظلومیت امام موسی صدر برخیزد، سخن از ننگی که قذافی برای خود ساخته است، همچنین دفاع از مظلومیت امام موسی صدر بر زبان دوستاران او خواهد بود مادامی که ما زنده‌ایم از ایشان دفاع خواهیم کرد.