نویسنده کتاب فریاد در خاموشی گفت: بنده معتقدم هر یک از مسئولان جمهوری اسلامی ایران در این سی سال، این کتاب را ببینند، حتی اگر به زبان هم نیاورند، در دلشان شرمنده کوتاهی‌هایشان درباره پی‌گیری مسئله ربوده شدن امام موسی صدر خواهند شد.
دکتر محسن کمالیان در گفت‌وگو با روابط عمومی مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر گفت: عنوان کتاب «فریاد در خاموشی» شامل دو مفهوم «فریاد» و «خاموشی» است که اولی را از دکتر شریعتی وام گرفته‌ام و دومی را از امام موسی صدر.
وی در این باره توضیح داد: دکتر شریعتی در یکی از سخنانش اشاره می‌کند که هرچه در توان داشته و توانسته، گفته و فریاد برآورده است. و در همان صفحه اول کتاب «فریاد در خاموشی» هم به جای تقدیم‌نامه که در کتاب‌ها مرسوم است، این جملات ایشان آمده است که: «در تمام عمرم، هر فریادی که زدم و هر کوششی که کردم و هر فعالیتی که همراه با هیجان و دلهره و شور و خطر و ضرر داشتم، به این دلیل بود که: پذیرفتن و تسلیم شدن را نمی‌توانستم...»
دکتر کمالیان ادامه داد: عنوان «خاموشی» نیز وام‌دار این اندیشه امام موسی صدر است که مسئول اصلی وقایعی همچون عاشورا و حوادث مربوط به حضرت فاطمه زهرا (س) را خاموشی مردم و سکوت آنان در برابر ظلم و بی‌عدالتی می‌داند و این سؤال را مطرح می‌کند که اگر کسانی که در مقابل امام حسین (ع) ایستادند، عده‌ای معدود بودند در حقیقت گناهکار اصلی مردمی بودند که درباره این قضیه سکوت کردند و باعث به وجود آمدن آن مصیبت و تراژدی شدند. وی گفت: این کتاب مجموعه یادداشت‌هایی است که از سال ۶۷ تا سال ۸۷ نوشته شده و همه مربوط به مسئله پی‌گیری است و ارتباطی به شخصیت امام موسی صدر و خدمات و فعالیت‌ها و افکار و اندیشه‌های ایشان ندارد.
کمالیان در توضیح محتوای این کتاب گفت: در مقاطع مختلف ایده‌ها و پیشنهاد‌ها و راهکارهایی به ذهن من می‌آمد، که در این کتاب به ترتیب تاریخی جمع کرده‌ام که شامل یادداشت‌های من، مصاحبه‌هایی که خودم با دیگران داشته‌ام، نامه‌هایی که نوشته‌ام و نیز مصاحبه‌هایی است که وقتی مسئول مؤسسه بودم، با بنده در این باره شده است. و در بخش نمایه‌ها هم گاهشمار تاریخی همه این‌ها را آورده‌ام.
و آخرین یادداشت بنده درباره پی‌گیری قضیه ربوده شدن امام موسی صدر نیز مربوط به سال گذشته است که بنده از آن تاریخ به بعد، نوشتن در این باره را به دلایلی کنار گذاشته‌ام. وی درباره انگیزه نگارش کتاب «فریاد در خاموشی» گفت: در این چند سالی که بنده به مسئله امام موسی صدر علاقه‌مند شده‌ام، به مناسبت‌های مختلف و در هر زمانی یادداشت‌هایی درباره مسئله پی‌گیری ربوده شدن امام موسی صدر نوشته‌ام که به صورت پراکنده منتشر شده‌اند و در حقیقت هر یک فریاد اعتراضی بوده است که اکنون انتشار این مجموعه، اعتراضی بزرگ‌تر را به روند پی‌گیری این قضیه به وجود آورده است که قدرت تفسیر آن بسیار بیشتر از آن مجموعه، به صورت پراکنده است.
وی ادامه داد: خانواده امام موسی صدر نیز می‌توانند با انتشار خاطراتی که در این سال‌ها درباره مسئله پی‌گیری دارند، باب این قضیه را بیشتر باز کنند و آن را غنی‌تر کنند. دکتر کمالیان گفت: بنده اطمینان دارم که این کتاب را هر کدام از مسئولان کشور در این سی سال ببینند، اگر حتی به زبان هم نیاورند در دلشان شرمنده می‌شوند. گزاره‌های این سی سال جلو چشمشان به صورت کاملاً تاریخی و مستند به تصویر کشیده می‌شود و کوتاهیشان در این قضیه برایشان یادآوری می‌شود.
وی افزود: به خاطر داریم که مقام معظم رهبری در یکی از دیدار‌هایشان با خانواده امام موسی صدر از کوتاهی در قبال مسئله امام موسی صدر نام بردند که البته اگر آن روز، کوتاهی بیست سال بود، اکنون سی و یک سال شده است.
مؤلف کتاب فریاد در خاموشی گفت: بنده هنگامی که آغاز به نوشتن درباره ربوده شدن امام موسی صدر و پی‌گیری این قضیه کردم، اعتقاد داشتم که مسئولان با تمام وجود می‌خواهند این قضیه را حل کنند ولی موانعی برای پی‌گیری این مسئله در ایران وجود دارد و اگر این موانع رفع شود، مسئولان می‌توانند این مسئله را حل کنند اما پس از بیست سال تلاش و پی‌گیری به نتایج متفاوتی رسیده‌ام و پس از آن بنده خودم را از نوشتن دربارهٔ قضیهٔ پی‌گیری کنار کشیدم.
وی گفت: گذشته از آن‌چه مربوط به اراده مسئولان حکومتی در ایران برای پی‌گیری قضیه ربوده شدن امام موسی صدر است، مردم ما نیز اصلاً روی این مسئله حساسیت ندارند و سال‌هاست که اسم ایشان می‌آید و برده می‌شود و همایش و سمینار برگزار می‌شود و برنامه‌های مختلف در صداوسیما و مطبوعات برای ایشان تهیه می‌شود ولی مردم ما در مجموع حساسیتی نسبت به این مسئله ندارند و کمتر به این نکته توجه دارند که امام موسی صدر یک ایرانی بوده و این همه خدمت کرده است و وقتی هم که ربوده شده، زنده بوده و از دنیا نرفته بوده است.
دکتر کمالیان افزود: در مرحله سوم نیز بنده معتقدم که خانواده امام موسی صدر هم در این زمینه باید مسیر حرکتشان را تغییر بدهند زیرا به نظر بنده مسئله امام موسی صدر یک مسئله امنیتی بسیار پیچیده است که پی‌گیری آن از عهده یک خانواده برنمی‌آید و باید دولتی قوی این مسئله را پی‌گیری کند و خانواده باید دولت ایران را وادار به پی‌گیری این مسئله کند.
وی توضیح داد: ریشه‌های این مسئله، همه بیرون از کشور است همچنان که خود مسئله هم بیرون از کشور است و تنها لیبی مطرح نیست. لیبی فقط عامل مستقیم بوده است و هم‌دستان بسیاری، هم در منطقه و هم در جهان دارد که حتی ممکن است در داخل ایران نیز چنین افرادی باشند.
دکتر کمالیان در پایان بیان داشت: متأسفانه در این سی و یک سال، نه تنها امام موسی صدر آزاد نشده بلکه حقیقت نیز کشف نشده است و کشف حقیقت فقط این نیست که ثابت بشود قذافی مرتکب این جرم شده است بلکه باید همه حاضران و ناظران و شاهدان و هم‌دستان شناسایی و مجازات شوند. ما مجازات که نکرده‌ایم هیچ، بهترین روابط را هم در این مدت با لیبی داشته‌ایم.