برجستهترین شخص در میان متفکران شیعی، امام موسی صدر رهبر سیاسی و
دینی شیعیان لبنان بود که آثار مهمی در تاریخ لبنان در دهه ۷۰ به جا گذاشت.
امام موسی صدر جزو آن دسته از خانوادههای شیعی بود که از زمان صفویه در قرن دهم، همزمان در جبل عامل واقع در جنوب لبنان و سوریه، ایران و عراق سکونت داشتند.
خود امام موسی صدر در دانشگاه تهران درس خوانده بود و با آنکه زبان مادریاش عربی بود، به فصاحت من به زبان فارسی سخن میگفت. او نزد بسیاری از اساتید سنتی من درس خوانده بود و در عین اینکه به عنوان رهبر شیعیان لبنان فعالیتهای سیاسی را دنبال میکرد، علاقهای جدی به فلسفه سنتی داشت. روابط دوستانه خوبی میان ما شکل گرفت و امام موسی هم در لبنان و هم در تهران به منزل ما رفت و آمد داشت. من مطالب زیادی در باره فضای فکری شرق عربی از او آموختم.
چقدر اسف انگیز بود که در زمانی که لبنان و ایران بسیار به وجود او نیازمند بودند، او به نحو اسرارآمیزی در جریان یک سفر به لیبی ناپدید شد. نفوذ و شهرت عظیم سیاسی او بیشتر مردم را از توجه به وجوه فلسفی او غافل ساخته بود. در حالیکه امام موسی صدر پرورده آن نوع تعلیم و تربیت مذهبی شیعی بود که هماره بعد فلسفی عمیقی داشته است.
دکتر سید حسین نصر، در غربت غربی، شرح حال خود نوشت دکتر نصر، ص ۱۰۹ و ۱۱۰