یکی از معماهای دهه‌های اخیر، پرونده ربودن امام موسی صدر در لیبی آنهم در جریان یک سفر رسمی در ۹ شهریور ۱۳۵۷، ۳۱ اوت ۱۹۷۸، به دعوت دولت طرابلس است.
گروه سیاسی- در بخش‌های پیشین این گزارش که پرونده مفصلی از اسناد و مدارک ربوده شدن امام موسی صدر است به نکاتی از جمله انگیزه سفر امام صدر به لیبی و نهایتاً اتفاقاتی که افتاد، بیانیه وزارت امور خارجه لیبی و پاسخ جنبش امل به این بیانیه و دیدار هیأت لبنانی با قذافی و همچنین نامه سفارت لیبی و نظر مقامات ایتالیایی اشاره شده است. اینک ادامه مطلب از نظرتان می‌گذرد.
تحقیقات مقامات امنیتی لبنان
در تاریخ ۳۱سپتامبر ۱۹۷۸دولت لبنان هیئتی سیاسی- امنیتی را به ریاست دکتر «عمر مسیکه» دبیر اول کابینه لبنان به همراه دوتن از افسران بلندپایه اطلاعات ارتش لبنان به نامهای سرگرد نبیه فرحات و ستوان یکم نصوح مرعب به منظور تحقیق درباره حقیقت قضیه ربودن امام موسی صدر و همراهان ایشان به ایتالیا و لیبی فرستاد
دولت لیبی هیئت مذکور را از وورد به خاک این کشور منع کرد اما هیئت لبنانی با همکاری مقامات ایتالیایی مأموریت خود را در ایتالیا به انجام رساند و در مدت پانزده روز حضور در شهر رم با همکاری مسئولین امنیتی آن کشور به گردآوری اطلاعات و اسناد موجود در این باره پرداخت و نتیجه تحقیقات خود را در اختیار دستگاه قضایی لبنان قرار داد.
آنچه در پی میآید خلاصه اطلاعات ارسالی از سازمان امنیت واطلاعات لبنان به قاضی لبنانی تحقیق پرونده به همراه اظهارات کارکنان هتل هالیدی این شهر رم است. لازم به ذکر است که ۴۶سند موجود در پرونده نیز ضمیمه این گزارش گردیده است.
این گزارش همچنین حاوی متن گزارش ارسالی از سوی مراجع اطلاعاتی ایتالیا به سازمان اطلاعات و امنیت لبنان وگزارش سازمان امنیت و اطلاعات لبنان به وزارت امور خارجه این کشور درباره روند مأموریت و نتایج تحقیقات اطلاعاتی امنیتی در ایتالیا است. این دو گزارش در پرونده هیئت اعزامی لبنان نیز آمده است.
خلاصه گزارش هیئت امنیتی لبنان
در مورد مسئله ناپدید شدن امام موسی صدر و همراهان ایشان
۱- تحقیقات انجام شده در رم نشان می‌دهد که مانیفست (لیست اسامی مسافران) پرواز ۸۸۱شرکت آلیتالیا در تاریخ ۳۱اوت ۱۹۷۸که نامهای «موسی، یعقوب و عباس» در آن به ثبت رسیده، صحت دارد و تعداد مسافران آن پرواز ۱۵۳نفر بوده است. (سند شماره ۱)
۲- تمامی ۱۵۳مسافر پرواز مذکور در هواپیما حاضر بودهاند و لیست خلبان نیز این موضوع را تأیید میکند. (سند شماره ۲)
۳- بلیط‌هایی که نام امام موسی صدر، شیخ محمد یعقوب و عباس بدرالدین در آن‌ها به ثبت رسیده و در دفتر شرکت آلیتالیا در رم به دست آمده (سند شماره ۳) در تاریخ ۳۱سپتامبر به جای ۳۱آگوست برای مسیر «طرابلس پاریس بیروت» از دفتر شرکت هواپیمایی لیبی خریداری شده است.
۴- در مدارک و مکتوبات بخش امنیتی فرودگاه رم درخواست ویزای ۴۸ساعته ورود به ایتالیا به نام عباس بدرالدین یافت شد که درخواست کننده آدرس خود را هتل «ساتلایت» رم ذکر کرده بود. از آنجا که طبق مقررات اعطای ویزای موقت متقاضی باید بلیط خروج از کشور را پیش از اتمام مدت ویزا رزرو کرده باشد، در برگه درخواست ویزا تاریخ خروج متقاضی روز ۱۰سپتامبر ۱۹۷۸با پرواز شماره ۴۹۰هواپیمایی آلیتالیا به مقصد مالت درج شده است. (سند شماره ۴) تحقیقات انجام شده در رم نشان داد که عباس بدرالدین در هتل ساتلایت اقامت نداشته و در پرواز یک روز بعد به مقصد مالت حضور نیافته است. (سند شماره ۵)
۵- مدرکی دال بر اینکه امام و شیخ محمد یعقوب مطابق با آنچه در بلیط آنان ذکر شده، به پاریس عزیمت کرده باشند، یافت نشد.
۶- نشانهای مبنی بر اینکه امام و شیخ محمد یعقوب از فرودگاه رم به صورت ترانزیت خصوصا در پروازهای انجام شده در همان شب به مقصد دیگری عزیمت کرده باشند، به دست نیامد.
۷- بلیط مربوط به امام موسی صدر و شیخ محمد یعقوب و عباس بدرالدین در بخش امنیتی فرودگاه رم یافت نشد.
تن‌ها ۷۰بلیط از مجموع ۱۵۳بلیط در واحد اطلاعات و امنیت وجود داشت، از جمله دو بلیط متعلق به دو تن از اتباع لبنان که با همان پرواز به رم وارد شده بودند (سند شماره۶)
۸- در تاریخ ۱۲سپتامبر ۱۹۷۸چمدانها و گذرنامههای متعلق به امام موسی صدر و شیخ محمد یعقوب در هتل هالیدی این شهر رم کشف شد. به دنبال آن هیئت تحقیقاتی لبنان پیش از باخبر شدن مقامات ایتالیایی از این موضوع از مدیر و کارکنان هتل در این باره بازپرسی کردند. خلاصه اظهارات آنان بدین شرح است:
در تاریخ ۱سپتامبر ۱۹۷۸مابین ساعت ۹الی ۱۱صبح دو نفر به هتل مراجعه کردهاند. یکی از آنان لباس روحانی به تن داشته بلند قامت و دارای محاسن بوده و دیگری با قد متوسط کوتاه، گندم گون، دارای موهای معمولی و لباس شخصی بوده است.
فردی که لباس شخصی بر تن داشته به بخش پذیرش هتل مراجعه کرده و فرد دارای لباس روحانی در لابی هتل قدم میزده است. پس از چند دقیقه فرد لباس شخصی به سوی روحانی رفته و شماره اتاق را به او اعلام میکند. فرد روحانی به تنهایی به طبقه هفتم و به اتاق مورد نظر رفته و در فاصله آسانسور و در اتاق قدم میزده و یکی از زنان کارگر وی را در آنجا مشاهده کرده است. در همین حال فرد لباس شخصی مشغول انجام تشریفات پذیرش بوده است.
یکی از کارمندان بخش پذیرش که رفتار دو شخص تازه وارد در نظرش چندان خوشایند نبوده به همکار خود توصیه میکند که کل مبلغ را به صورت پیش پرداخت از آنان دریافت کند. فرد لباس شخصی نیز بلافاصله هزینه یک هفته اقامت را به دلار پرداخت میکند.
ادامه دارد