یکی از معماهای دهه‌های اخیر، پرونده ربودن امام موسی صدر در لیبی آنهم در جریان یک سفر رسمی در ۹ شهریور ۱۳۵۷، ۳۱ اوت ۱۹۷۸، به دعوت دولت طرابلس است.
گروه سیاسی- در بخش‌های پیشین این گزارش که پرونده مفصلی از اسناد و مدارک ربوده شدن امام موسی صدر است به نکاتی از جمله انگیزه سفر امام صدر به لیبی و نهایتاً اتفاقاتی که افتاد، بیانیه وزارت امور خارجه لیبی و پاسخ جنبش امل به این بیانیه و دیدار هیأت لبنانی با قذافی در شماره‌های گذشته اشاره شده است. اینک ادامه مطلب که به نامه سفارت لیبی در بعد از دیدار هیأت لبنا با قذافی پرداخته، از نظرتان می‌گذرد.
پس از پایان سخنان شیخ عبدالامیر قبلان سرهنگ قذافی مطالعات خویش از نوشتههای علامه سید محمدباقر صدر را به یاد آورد و گفت که او در کتابها و نوشتههایش پیشرفت مطلوبی داشته است. وی افزود: تمام امکانات خود را برای روشن کردن مسئله امام صدر به کار خواهد برد و از همین امشب دستور خواهد داد دامنه تحقیقات و جستجو‌ها را گستردهتر کنند. وی خطاب به وزیر خارجهاش که در این دیدار حاضر بود خواست به سفارت لیبی اطلاع دهند تا با مجلس اعلای شیعیان لبنان در تماس بمانند. سرهنگ قذافی سخنانش را اینچنین پایان داد: افسوس... من وعدهای با امام صدر داشتم ولی دیدار انجام نشد. اطلاعات من درباره مسئله برگرفته از گزارشهای دستگاههای ماست. باید دامنه تحقیق را وسعت بدهیم تا حلقههای گمشده شناخته شود باید از تمام وسایل استفاده کنیم. این دیدار در بامداد جمعه ۱۳سپتامبر ۱۹۷۸پایان یافت.
نامه سفارت لیبی
وعده قذافی مبنی بر ارتباط مستمر سفارت و مجلس اعلای شیعیان برای پیگیری مسئله ربودن امام موسی صدر با هیچ اقدامی قرین نشد، جز نامه‌ای که سفارت لیبی در بیروت در تاریخ ۲۸سپتامبر ۱۹۷۸برای مجلس اعلای شیعیان لبنان فرستاد. در این نامه تصریح شده است که مقامات امنیتی ایتالیا حضور امام و شیخ محمد یعقوب را در هتل هالیدی این شهر رم در تاریخ یکم سپتامبر ۱۹۷۸تأیید کردهاند و چمدان‌هایشان به دادستانی کل ایتالیا تحویل داده شده است و همه رسانههای خبری ایتالیا در این مورد اتفاق نظر دارند. دلائل و شواهد گوناگون نیز خبر از رسیدن امام به رم می‌دهد. چه بسا دستگاههای امنیتی ایران و اسرائیل و آمریکا و سازمانهای تندرو آلمانی در پس ربوده شدن وی باشند.
ادامه دارد