مجمع دانشجویان حزب‌الله با صدور نامه سرگشاده‌ای خطاب به رئیس جمهور با
انتقاد از دیدار معاون اول رئیس جمهور با معمر قذافی رهبر لیبی، ۱۳ سوال را
از رئیس جمهور در زمینه ماجرای امام موسی صدر مطرح کردند.
به گزارش خبرگزاری فارس در این نامه آمده است:
جناب آقای احمدی‌نژاد بسیجی عدالتخواه و ارزش مدار جمهوری اسلامی ایران!
خواهشمند است با توجه به گذشت ۲ سال از دوران ریاست جمهوری جنابعالی به سوالات کمیته پیگیری دانشجویی آزادی امام موسی صدر که چهارمین نامه طی ۲ سال گذشته به شما در خصوص آخرین اخبار روند پیگیری می‌باشد پاسخ گویید.
در ادامه این نامه با اشاره به اینکه در خصوص این سوالات دیرینه هرگز پاسخی از دولت آقای خاتمی دریافت نشد، به عنوان سوال اول پرسیده شده است:
امروز ۳۰ سال از ربوده شدن امام صدر توسط رژیم قذافی می‌گذرد، چرا جمهوری اسلامی ایران، حتی یک بار سفیر لیبی در ایران را به وزارت امور خارجه احضار نکرده و نارضایتی ایران از عملکرد آن رژیم را رسما بدان ابراز ننموده است؟ چرا جمهوری اسلامی ایران هنوز که هنوز است رسما این پرونده را در محالف بین‌المللی حقوق بشر مطرح نساخته است؟
مجمع دانشجویان حزب‌الله با بیان اینکه مساله امام صدر دارای ابعاد پیچیده امنیتی، سیاسی و حقوقی است که بعد امنیتی آن بر دیگر ابعاد غلبه دارد، به عنوان دومین سوال از رئیس جمهور پرسیده است:
وزارت اطلاعات کشور برای کشف حقیقت و تشخیص صحت و سقم ده‌ها سناریوی موجود طی ۲ سالی که از ریاست جمهوری شما می‌گذرد در خصوص چگونگی احتفاء امام صدر چه کرده است؟ آیا پس از گذشت ۳۰ سال تصویر روشنی از حقیقت ماجرا دارد؟
در ادامه این نامه مندرج است:
چرا دولت فعلی جنابعالی حتی در این مقطع، نارضایتی خود از اصرار دولت لیبی بر استمرار جرم ربودن امام صدر را به طرق متعارف دیپلماتیک ابراز نمی‌دارد؟ آیا تبانی اخیر رژیم قذاقی با برخی محاف قضایی ایتالیا در جعل سناریوی عزیمت امام صدر به رم کافی نیست تا مسوولان محترم کشور را به عدم صداقت آن رژیم و ضرورت برخورد دیپلماتیک با آن متقاعد سازد؟
به راستی اگر امام حسین (ع) زنده می‌بود با این مساله همینطور برخورد می‌کرد؟ آیا «کمیته محترم پیگیری مساله امام صدر» این شیوه جمهوری اسلامی ایران در تعامل با رژیم رباینده امام صدر را با «اتحاد ملی» و «انسجام اسلامی» سازگار می‌داند؟ نویسندگان این نامه با اشاره به اینکه مراجع و بزرگان حوزه‌های علمیه همگی برای امام صدر جایگاه والایی قائلند و آن بزرگوار را هم‌ردیف شهیدان مطهری و بهشتی می‌دانند، به عنوان چهارمین سوال از رئیس جمهور پرسیده‌اند: اگر ترور شهیدان مطهری و بهشتی با امنیت ملی ایران و انقلاب ارتباط داشت، آیا غیبت امام صدر با امنیت ملی کشور ارتباط نداشت، آیا غیبت امام صدر با امنیت ملی کشور ارتباط ندارد؟
اگر دارد چرا دستگاه قضایی کشور و مدعی‌العموم آن جهت رسیدگی به جرم مستمر «در اسارت نگاه داشتن آن بزرگوار» دادگاهی در داخل تشکیل نمی‌دهند؟ ریاست محترم جمهوری در این خصوص چه پاسخی دارد؟ در ادامه این نامه آمده است: رژیم قذاقی به سبب اهمیتی که برای مساله امام صدر قائل است، دومین شخصیت قدرتمند خود یعنی سیف‌الاسلام فرزند ارشد قذاقی را متولی پیگیری آن ساخته است. در ایران چه کسی مسوولیت اصلی پیگیری پرونده امام صدر را برعهده دارد؟
آیا این مسوول محترم، از یک جایگاه اجرایی معادل سیف‌الاسلام برخوردار است؟ بر اساس چه نقشه‌هایی دل خوش داریم که جمهوری اسلامی ایران همپای رژیم قذاقی برای مساله امام صدر اهمیت قائل است؟ مجمع دانشجویان حزب‌الله در بخش دیگری از این نامه افزوده‌اند: عدم پیگیری موثر مساله امام صدر توسط جمهوری اسلامی ایران ۳۰ سال تمام است که به طول انجامیده است.
به نظر شما آیا ممکن است که ربودن امام صدر و این قصور طولانی مدت اسباب و دلایل مشترک داشته باشند؟ به عبارت دیگر آیا ممکن است که همان اراده‌ای که عملیات ربایش را طراحی و اجرا کرد از پیگیری موثر پرونده توسط ایران نیز ممانعت به عمل آورده باشد؟ اگر چنین است برای شناسایی اراده مزبور و عوامل نفوذی آن در جمهوری اسلامی ایران چه اقداماتی صورت گرفته است؟
نویسندگان این نامه در ادامه از رئیس جمهور پرسیده‌اند: چرا دولت محترم جنابعالی یک هیئت تحقیق و تفحص تشکیل نمی‌دهد تا اسباب و عوامل قصور ۳۰ ساله جمهوری اسلامی ایران در پیگیری سیاسی، حقوقی و امنیتی پرونده امام صدر را شناسایی و به ملت و رهبری معرفی کند؟
این نامه می‌افزاید: دولت فعلی جنابعالی و نیز مجلس محترم حاضر در راستای تحقق بندهای چهارگانه نامه تاریخی نخبگان به آقای خاتمی در خصوص ضرورت ساماندهی روند پیگیری مساله امام صدر چه قدم‌هایی برداشته‌اند؟ دولت و مجلس محترم کنونی چه اقدامات ویژه‌ای انجام داده‌اند که در دوران موسوم به اصلاحات انجام نگرفته بود؟
نویسندگان این نامه در ادامه با طرح این سوال از رئیس جمهور که دولت محترم جنابعالی چه سازکارهایی جهت تسریع و نظارت بر اقدامات مسوولینی چون معاونت پارلمانی ریاست جمهوری در راستای پیگیری این پرونده در نظر گرفته‌اند؟
خاطرنشان ساخته‌اند: آیا نادیده انگاشتن کلام تاریخی امام خمینی (ره) که فرمودند ایجاد ارتباط با رژیم معمر قذاقی منوط به روشن شدن سرنوشت و بازگردانی امام موسی صدر می‌باشد قابل تامل و پاسخ‌گویی نیست یا اینکه شما بعد از گذشت ۲ سال شعارهای آرمان‌گرایانه و عدالتخواه خویش را در کشمکش‌ها و روابط مجهول سیاسی پشت پرده با این رژیم به دست فراموشی سپرده‌اید؟
در بخش دیگری از این نامه مندرج است:
آیا با توجه به همه مدارک روشن، مستدل و کافی پیرامون دخالت رژیم لیبی در ارائه اطلاعات محرمانه تاسیسات و فعالیت‌های هسته‌ای ایران به کشورهای اروپایی و در راس آن‌ها امریکا و رژیم صهیونیستی هنوز جای در آغوش کشیدن دیکتاتوری چون معمر قذاقی توسط شما و معاون اول شما وجود دارد؟
مجمع دانشجویان حزب‌الله تاکید کرده است: آیا مصلحت نظام و مردم مسلمان جمهوری اسلامی ایران و پیروان حقیقی این امام غایب در لبنان که هنوز چشم انتظار رجعت ایشان هستند کم بها‌تر از مصلحت اندیشی‌های سیاسی زودگذر شما و دولت فعلی است.
نویسندگان این نامه به عنوان سوال سیزدهم و پایانی از رئیس جمهور پرسیده‌اند: رژیم دیکتاتوری معمر قذاقی که سال‌هاست مبنای حکومت خود را بر پایه ارعاب، ترور و زندانی کردن مخالفان خویش قرار داده است چه سود و مزیتی برای کشور قدرتمند و با عزتی آنهم با پیشینه تاریخی عمیق و بسیار ارزشمندی چون جمهوری اسلامی ایران داشته، دارد و یا خواهد داشت که شما اینهمه اصرار بر ایجاد ارتباط با آن و نادیده انگاشتن عملکردهای تخریبی این رژیم بر ضد جمهوری اسلامی در مجامع بین‌المللی دارید؟