روزنامه الزحف الاخضر لیبی، که به عنوان سخنگوی حزب کمیته‌های انقلابی لیبی
و نیز یکی از تریبونهای قذافی شهرت دارد، در شماره مورخ ۱ فوریه خود طی
مقاله‌ای که ‹سلطان شیعه و امام صدر› نام دارد، ضمن تجلیل از خدمات و شخصیت
امام موسی صدر، موضع تکراری دولت لیبی مبنی بر خروج امام از لیبی و ورود
ایشان به ایتالیا را مجددا مطرح ساخته است.
همه این‌ها (شخصیت و خدمات امام صدر) طیفی گسترده و غیر قابل شمارش از دشمنان را در داخل و خارج لبنان برای امام صدر پدید آورد. این‌ها خطر امام را حس کردند، و از میان برداشتن وی را ضروری دانستند. در راس این‌ها اسرائیل و صهیونیسم بین الملل و همپیمانان آن بود که نمی‌توانست آنچه را نظاره می‌کند، به تحمل بنشیند. در همین حال امام صدر طی سفر لیبی، با طرح تاریخی وحدت اسلامی، که توسط امام جهان عرب و اسلام معمر قذافی، برای یکپارچه ساختن صفوف اهل سنت و شیعیان، و نیز زدودن غبار خرافات از این آیین الهی ارائه شده بود، صمیمانه موافقت نمود.
امام صدر به محض آنکه سرزمین امنیت و وفا را ترک نمود، در معیت دو همراه خود، توسط تروریستهای سیاهدل بین الملل در شهر رم ربوده، و در پی آن از انظار غایب گردید. البته این حادثه برای اهل بصیرت غیر مترقبه نبود. حجت الاسلام خلخالی رئیس دادگاه انقلاب و نماینده قم پس از ربوده شدن امام موسی صدر در لبنان اعلان نمود، که امام صدر توسط صهیونیست‌ها به قتل رسیده است.
در همین حال ما مردم و حکومت لیبی امیدوار هستیم که چنین پیشآمدی روی نداده باشد. ما می‌گوییم که چه بسا امام صدر نیز چون برخی دیگر از امامان شیعه، دچار نوعی غیبت شده است.
روزنامه الزحف الاخضر در پایان سؤالاتی را مطرح کرده است که مهم‌ترین آن‌ها به این شرح هستند:
س - چرا برخی انسانهای بیمار اصرار دارند ادعای ایتالیای ‹واتیکانی› را بپذیرند، اما از پذیرش سخن لیبی ‹عرب و مسلمان› پرهیز دارند؟
- چرا نبیه بری چنین با قاطعیت، سخن حجت الاسلام خلخالی پیرامون نقش موساد صهیونیست را در ربودن امام صدر رد کرده است؟
- چرا نبیه بری آنچه را لیبی بار‌ها و بار‌ها پیشنهاد کرده است، یعنی تشکیل کمیسیونی بین المللی جهت پیگیری قضیه امام صدر، را رد می‌کند؟