حجت‌الاسلام محمدرضا زائری، کارشناس فرهنگی
در سالروز ربوده شدن جسم و ظاهر امام موسى صدر بيش از هر زمان ديگر بايد حسرت ربوده شدن انديشه و آرمان‌های او را خورد.
آن قامت بلند، آن چشمان سحرانگيز، آن بيان شورآفرين البته دلتنگي و دريغ دارد، اما آنچه شوريده ای مانند شهيد مصطفى چمران را تا مرز جنون و شيفتگي پرستش مي‌كشاند اينها نبود.
انديشه ای كه كرامت انسان را در جايگاه والای الهي مي‌ديد و فداكاری شگفتي كه همه چيز را به پای اين آرمان مي‌ريخت امروز ناپديد و گم شده است.
اگر معمر قذافي جسم امام صدر را از جامعه بشری گرفت ما همه و خصوصا قذافي‌های ما انديشه و آرمان و تفكر و آرزوهای صدری را گرفته و ناپديد ساخته‌اند.
امام صدر الگوی استثنايي و كم نظير روزآمدی و كارآمدی و واقع بيني و انسان شناسي و جهان انديشي روحانيت است كه در دوران معاصر كمتر نظير دارد.
امروز حوزه‌های علميه بيش از هر زمان ديگری به مرور و به كاربستن تجربه زندگي و سيره اجتماعي امام صدر نيازمند هستند تا بپايند و اثرگذار باشند.
اگر مرحوم امام خميني با صراحت امام موسى صدر را به عنوان گزينه خود برای اداره جامعه انقلابي و جمهوری نوپايی اسلامي معرفي مي‌كنند در واقع دارند به حوزه انقلابي و جوان الگو و اسوه نشان مي‌دهند.
امام صدر مظلوم و غريب بود چرا كه مانند جد پاک و بزرگش از زمان خود جلوتر بود و اين غربت و مظلوميت سرنوشت همه كساني است كه ده‌ها بلكه صدها سال از زمان و زمانه خود پيشتر مي‌فهمند.
اينها البته به معنای معصوم دانستن امام صدر نيست. آن بزرگوار فرا انسان نبود و طبيعتا شايد مانند همه غير معصومان كاستي‌های طبيعي بشری نيز داشت، اما او تجربه‌ای فراتر از تجربه‌های ديگر بود.
چه بسا ناپديد شدن او بيش از همه برای خودش خوب بود، چرا كه اگر مي‌ماند و در موقعيت های جديد و متفاوت ناچار تصميم‌های جديد مي‌گرفت و جلوه‌هايي تازه از خود بروز مي‌داد بسياری از مريدان و شيفتگان امروزی‌اش دشمن او مي‌شدند.
مريداني كه دوست دارند امام صدر را چنان كه مي‌خواهند تصور كنند نه چنان كه واقعا بود.
نمونه‌هايي اندك شمار از عالمان راستين حوزه كه به او شباهت بسيار دارند همچون شهيد بهشتي و رهبر بزرگوار انقلاب اسلامي به دلايل گوناگون از او مهجورترند.
و امروز چه قدر محتاجيم كه با انصاف و بدون پيش داوری او را همان گونه كه بود بشناسيم.