«یکی از نزدیکان امام موسی صدر شهید بهشتی بود و بارز‌ترین همفکری بین این دو بزرگوار نیز پس از خرداد ۴۲ انجام شد.»
به گزارش خبرنگار ایسنا، دکتر سید محمد صادق طباطبایی، استاد دانشگاه بوخوم آلمان و سخنگوی دولت موقت در همایش بین‌المللی «امام موسی صدر، نیاز‌ها و مقتضیات زمان» در تالار علامه امینی دانشگاه تهران با بیان این مطلب گفت: «امام موسی صدر یک فقیه، عارف، فیلسوف و آشنا به اصول جهانی، روان‌شناسی، ادیب و شاعر تنها نبود؛ بلکه همه آن‌ها بود و بیش از این‌ها نیز بود.»
وی خاطرنشان کرد: «سوال مهم برای جمع امام موسی صدر، شهید بهشتی و دیگران این بود که چرا جنبشهای سیاسی در ایران به نتیجه لازم نرسیده‌اند و حرکتهای مذهبی نیز دوام پیدا نمی‌کنند. ایشان بعد از سال ۴۲ در لبنان بودند ولی ارتباط ایشان با شهید بهشتی همچنان محفوظ بود.»
دکتر طباطبایی اضافه کرد: «نتیجه ۸ الی ۹ ماه مطالعهٔ آن‌ها به این می‌رسد که یک حرکت اجتماعی برای اینکه به ثمر برسد باید بنیانگذاران جنبش از نقطهٔ آغاز در سه بعد به صورت همگام حرکت را شروع کنند. در بعد سیاسی هر فکر و بیانی که در اذهان عامه مردم نفوذ کند فکر سیاسی تلقی می‌شود. بنابراین یک گروه حرکت کننده یک جنبش سیاسی را آغاز می‌کنند. بعد دوم عقیدتی است این حرکت سیاسی باید مبتنی بر ایدئولوژی باشد. حرکات ما در این بعد باید هماهنگ و همگام باشد. سومین بعد نیز تامین قوه قهریه است برای هر مقطعی که ایجاب می‌کند آن حرکت خود را بروز دهد. لذا به میزان حرکت در دو بعد باید به فکر تامین قوه قهریه نیز باشند.»
سخنگوی دولت موقت عنوان کرد: «جنبش مشروطیت فاقد بعد عقیدتی بود. بنابراین حرکتی مبتنی بر دو ضلع بود و لذا حرکتی سطحی بود. در قیام میرزا کوچک‌خان پشتوانهٔ مردمی وجود ندارد و لذا عمر کوتاهی دارد. بنابراین امام موسی صدر و شهید بهشتی حرکت خود را بر اساس این سه بعد آغاز کردند.»
وی بیان داشت: «امام موسی صدر زمانی وارد لبنان می‌شوند که تنها ۳۰ سال سن داشتند. هویت قوم شیعه اولین مساله‌ای بود که امام موسی صدر در لبنان با آن مواجه شد. ایشان لبنان را به مثابهٔ جهانی کوچک می‌نگریست. لذا در گام اول مخالفین اصلی ایشان وابستگان به فئودالیته در لبنان بودند. ایشان سپس در بعد ایدئولوژیک مدرسهٔ آموزش دینی را تاسیس کردند. به دنبال این فعالیت‌ها عناصر متنفذ سنتی و روحانیتی که چیزی جز ارتجاع نداشتند شروع به مخالفت کردند.»
دکتر طباطبایی خاطرنشان کرد: «مخالفت‌ها و کارشکنیهای مختلف نیز از سوی حکومت ایران علیه امام موسی صدر در لبنان انجام می‌شد.» وی اضافه کرد: «ایشان روی جوانان نیز اهتمام زیادی داشتند. شرایط آن روز لبنان به گونه‌ای بود که جوانان اکثریت عضو گروههای مارکسیستی بودند و این کار را برای امام موسی صدر دشوار کرده بود.»