یک مقام مسؤول در جنبش لبنانی امل تصریح کرد: ایران می‌تواند در مورد
پیگیری سرنوشت امام موسی صدر، رهبر ایرانی شیعیان لبنان فعال‌تر باشد.
به گزارش خبرگزاری فارس، دکتر «حسن زین‌الدین» مسؤول دفتر تربیتی جنبش امل که امام موسی صدر بنیان‌گذار آن است، در بیست و نهمین سالگرد ربوده‌شدن وی در لیبی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در بیروت، مواضع این جنبش را در قبال پرونده امام صدر تشریح کرد.
متن این مصاحبه به این شرح است:
در نوزدهمین سالگرد ربوده‌شدن امام موسی صدر قرار داریم. پیام شما به ملت لبنان چیست؟
امروز ما به خاطر کشورمان، قدس و ملت‌های عربی و اسلامی به وجود امام موسی صدر نیازمندیم زیرا او از آرمان‌های عربی و اسلامی دفاع می‌کرد و در اینجا باید به ملت لبنان تأکید کنم که نباید از پیگیری مشخص‌شدن سرنوشت او دست برداریم.
به نظر شما چرا امام موسی صدر را ربودند؟
برخی کشور‌ها از ربوده‌شدن امام موسی صدر سود می‌بردند زیرا که وی مرد مبارزه در جبهه‌های مختلف بود. امام صدر معتقد بود بهترین مبارزه با رژیم صهیونیستی، حفظ وحدت میان اقشار مختلف ملت لبنان است زیرا اختلاف قومی و مذهبی میان آنان، سبب ضعف و ناتوانی کشور می‌شود به همین خاطر برای ایجاد وحدت در میان ملت لبنان تلاش‌های زیادی کرد و مثلاً از طریق شیخ «حسن خالد» خواستار ایجاد وحدت شیعیان و سنی‌ها شد و با تأسیس هیأت نصرت جنوب لبنان، مسلمانان و مسیحیان را به وحدت دعوت کرد البته ریاست این هیأت به عهده کشیش مارونی خویش بود. امام صدر جزء نخستین شخصیت‌هایی بود که از مقاومت ملت فلسطین در برابر رژیم صهیونیستی حمایت کرد اما معتقد بود که مجاهدانی که در برابر اشغالگران مقاومت می‌کنند بخشی از مبارزات ملت‌های مستضعف هستند. او پیش از آنکه اسرائیل به لبنان حمله کند و این کشور را به اشغال خود در آورد، جنبش امل را در سال ۱۹۷۳ بنیان‌گذاری کرد. از آنجا که امام صدر تابعیت ایرانی داشت از مبارزان انقلاب اسلامی حمایت می‌کرد و به آنان در لبنان پناه می‌داد و از آن‌ها حفاظت می‌کرد.
چرا امام موسی صدر ربوده شد و از سرنوشت او هیچ اطلاعی در دست نیست؟
از آنجا که امام موسی در برابر توطئه‌های استکباری و استعماری مقاومت می‌کرد ربوده شد. وی از تمام مسلمانان حمایت می‌کرد از لبنان و فلسطین گرفته تا افغانستان و ایران، هنوز هم این توطئه‌ها ادامه دارد و امام موسی صدر هم زندانی است بنابراین ما از تمام حامیان ملت لبنان به وی از جمله ایران می‌خواهیم فعالیت جدی برای مشخص‌شدن سرنوشت امام موسی صدر انجام دهند.
منظور شما این است که فعالیت‌های ایران برای آزاد شدن امام موسی صدر کافی نیست؟
صراحتاً بگویم شیعیان لبنان و جنبش اصل معتقدند ایران می‌تواند خیلی بیشتر از این فعال باشد.
کمیته‌هایی در ریاست‌جمهوری و مجلس شورای اسلامی ایران برای مشخص‌شدن سرنوشت امام موسی صدر تشکل شده‌اند، ایران چه کار دیگری می‌تواند در این زمینه انجام دهد؟
ضرب‌المثلی که میان سیاستمداران لبنانی وجود دارد این است که اگر می‌خواهید پرونده‌ای را ببندید آن را به دست کمیته‌ها بسپارید. در حقیقت این کمیته‌ها تاکنون هیچ نتیجه‌ای مثبتی در بر نداشته‌اند بلکه برعکس نتایج منفی هم داشته‌اند. نمونه آن را می‌توان در دیدار نخست‌وزیر لیبی از تهران مشاهده کرد. می‌دانیم که قبلاً معمر قذافی، رهبر لیبی می‌خواست برای تبریک گفتن پیروزی انقلاب اسلامی به تهران سفر کند اما امام خمینی (س) نپذیرفتند و اعلام کردند اگر قذافی می‌خواهد به تهران بیاید باید همراه امام موسی صدر باشد. سفر نخست‌وزیر لیبی به تهران بیانگر عدول تهران از توجه به سرنوشت امام موسی صدر است و ما مطمئنیم ایران با توجه به جایگاه سیاسی استراتژیکی که دارد می‌تواند به لیبی فشار وارد کند تا سرنوشت امام موسی صدر و همراهان او روشن شود.
شما تصور می‌کنید که سفر امام موسی صدر درجریان دیدار اخیر نخست‌وزیر لیبی از تهران مورد بحث و بررسی قرار نگرفته است؟
براساس اطلاعات فراوانی که از منابع ایرانی داریم گفت‌وگو‌ها فقط در زمینه مسائل اقتصادی بوده است. ما این مسأله را تنفسی برای لیبی می‌دانیم. در حقیقت لیبی این امتیاز را از ایران گرفت که نشان دهد مشکلش فقط با شیعیان لبنان است نه با جمهوری اسلامی ایران.
ایرانی‌ها خواستار آزادی امام موسی صدر هستند اما فعالیت‌هایشان در این زمینه کند است؛ به نظر شما علت چیست؟
برخی از شخصیت‌های ایرانی که پست‌های حساسی دارند می‌توانند به این موضوع پایان دهند ولی گویا مایل نیستند.
ایران یکی از کشورهای خاورمیانه است که از طرح‌هایی حمایت می‌کند که به نفع مردم منطقه است. آیا صحیح است که تمام امکاناتش را فقط روی یک مسأله متمرکز کند؟
مسأله اما موسی صدر، همانند موضوع قدس است. ما معتقدیم تمام زندانیان دارای یک سرنوشت هستند که باید آزاد شوند. این بخشی از کرامت اسلامی ماست بنابراین مشخص‌شدن سرنوشت امام موسی صدر باید مورد توجه دولتمردان ایرانی باشد و از اولویت‌های کاری آنان قرار گیرد.
آیا پیشنهادی برای فعال‌تر شدن رایزنی‌های دیپلماتیک برای مشخص‌شدن سرنوشت امام موسی صدر دارید؟
باید کشورهای عربی و اسلامی به لیبی فشار وارد کنند تا حقیقت ماجرا روشن شود و پرونده امام موسی صدر بسته شود. به وجود امام صدر امروز نیاز است. امروز چشم‌اندازی برای افق سیاسی لبنان وجود ندارد لذا برای شکستن بن‌بست سیاسی کشور به وجود امام موسی صدر نیازمندیم.
چرا برغم اینکه اکنون در لبنان اندیشه‌مندانی با سعه صدر فراوان وجود دارند اما راه‌حلی برای پایان‌دادن به بحران داخلی این کشور پیدا نشده است؟
چون طرف مقابل، در خط آمریکا حرکت می‌کند و اکنون حاضر نیست که به ایران داخلی کشور پایان دهد چرا که آمریکا در اجرای طرح خود در عراق، فلسطین و افغانستان با مشکل روبرو شده است. از آنجایی که لبنان در چارچوب طرح خاورمیانه‌ای آمریکا قرار دارد می‌خواهد تاوان شکست طرح‌های خود را از لبنان بگیرد.
اگر طرف مقابل یعنی ائتلاف ۱۴ مارس بخواهد به این اختلافات ادامه دهد شما برای جلوگیری از دامن‌زدن به این بحران چه کار خواهید کرد؟
وحدت میان گروه‌های مخالف ائتلاف ۱۴ مارس بویژه جنبش امل و حزب‌الله می‌تواند از گسترش ناآرامی‌ها جلوگیری کند و اجازه ندهد کشور در آتش جنگ‌های مذهبی و طائفه‌ای بیفتد.
با توجه به نزدیک‌شدن انتخابات ریاست‌جمهوری لبنان، شما چشم‌انداز تحولات سیاسی این کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
فکر می‌کنم نزدیک‌بودن انتخابات ریاست‌جمهوری به تمام گروه‌ها فشار وارد کند تا راه‌حلی برای پایان‌دادن به بحران سیاسی کشور پیدا کنند. ما خواستار توافق میان تمام گروه‌های سیاسی و قومی لبنان هستیم همان‌طور که امام موسی صدر در سال ۱۹۷۳ گفت «حیات و پویایی کشور، بستگی به مشارکت هموطنان در سرنوشت خود دارد.» به هر حال؛ امیدواریم ائتلاف ۱۴ مارس از این ماجرا درس عبرت بگیرد و به حکم عقل گردن نهد و از خدا و ملت لبنان ترسد. در اینجا باید براین نکته تأکید کنم که ما به آن‌ها خیلی نزدیک هستیم حتی بیش از آنچه آنان فکر می‌کنند؛ البته اعضای ائتلاف ۱۴ مارس می‌دانند که این اتهام‌هایی که به مخالفان خود وارد می‌کنند عاری از حقیقت است.
پس از حمله اخیر «ولید جنبلاط» رئیس حزب سوسیالیست ترقی‌خواه به «نبیه بری» رئیس مجلس نمایندگان لبنان و دبیرکل جنبش امل چه اتفاقی افتاد؟
این حمله، دلیلی بر موفقیت ما در پایداری و دست‌کشیدن از طرحی است که «سمیر جعجع» و جنبلاط رهبری آن را به عهده داشتند و البته در روزهای آینده باید شاهد حملات بیشتری باشیم.