در آستانه بیست و نهمین سالروز ربوده شدن امام موسی صدر مؤسسه فرهنگی و تحقیقاتی امام موسی صدر نامه سرگشاده‌ای منتشر کرد.
به گزارش سرویس تاریخ خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در این نامه آمده است:
«آیا می‌دانید که ۲۹ سال تمام است که امام موسی صدر در اسارت به سر می‌برند و حکومت لیبی اجازه نداده است که هیچگونه تماسی با ایشان و دو یار همراهش برقرار شود.
۹ شهریور ماه ۱۳۸۶ آغاز سی‌امین سال ربودن امام موسی صدر توسط سرهنگ معمر قذافی است؛ تصور اینکه مردم لبنان و نیروهای مقاومت اسلامی و محرومان شیعی، سنی، مسیحی و دروز از دیدار و همراهی ایشان محروم بوده‌اند، تصوری طاقت‌سوز است، ۱۰۵۸۵ روز! ۲۵۴۰۴۰ ساعت! ۱۵۲۴۲۴۰۰ دقیقه! که هر دقیقه‌اش در اسارت، روز‌ها می‌نماید.
بر اساس تحقیقات و احکام صادره از سوی دادگاه‌های ایتالیا و لبنان و نیز اطلاعات و اسناد منتشر شده قطعی است که:
- امام موسی صدر برای توقف جنگ‌های داخلی لبنان و جلوگیری از برادرکشی مسافرت‌هایی به کشورهای عربی و اسلامی آغاز کرده و پیشنهاد مصرانه رئیس جمهوری وقت الجزایر هواری‌بومدین را برای ملاقات با قذافی پذیرفته بودند.
- سفیر لیبی در لبنان دعوت‌نامه حکومت لیبی برای ملاقات و گفتگو با قذافی را تسلیم امام موسی صدر کرده است.
- امام موسی صدر با دو تن از همکارانشان در تاریخ ۳ شهریور ۱۳۵۷ بنا به دعوت رسمی حکومت لیبی وارد طرابلس شده‌اند و در تاریخ ۹ شهریور ۱۳۵۷ در طرابلس ربوده شده‌اند.
- امام موسی صدر تاکنون با هیچ وسیله‌ای لیبی را ترک نکرده‌اند و هنوز در اسارت حکومت لیبی هستند.
موضوع دیگری که قطعی است، بی‌ثمر بودن مذاکرات سیاسی ده سال اخیر است، زیرا دولت لیبی بار‌ها اظهارات مختلف و متضادی را با طرف‌های مذاکره کننده مطرح کرده و سناریوهای گوناگونی را پیشنهاد داده است. همه سناریو‌ها و اظهارات و مفاد مذاکرات از دو دیدگاه قابل تأمل است. اول آنکه تار و پود آن‌ها دروغ و حیله است و هیچ کمکی به کشف حقیقت و نجات امام نمی‌کند، دوم آنکه هدف آن‌ها تبرئه شخص قذافی است.
حال که علیرغم تلاش بسیار، لیبی نتوانسته است به اهداف خود در جهت فرافکنی، اتهام و مقصر جلوه دادن ایتالیا و یا انحراف افکار عمومی دست یابد، به نظر می‌رسد راه کارهای دیگری از جمله آنچه درنامه نخبگان ایران پیشنهاد شده باید در اولویت مأموریت و رسالت پیگیری قضیه امام موسی صدر قرار داد:
- تقویت روند پیگیری از طریق مراجع قضایی بین‌المللی و سازمان‌های جهانی و دادگاه‌های صالح در کشورهای دیگر
- گسترش کمی و کیفی اطلاع رسانی به منظور معرفی هر چه بیشتر امام موسی صدر و عواقب عدم حضور سی ساله ایشان در لبنان و منطقه از یکسو و ارائه هر چه گسترده‌تر اسناد و مدارک تحقیقات جهانی دال بر آدم ربایی لیبی
- تقویت روند جمع‌آوری اطلاعات از سازمان‌های اطلاعاتی جهان و نظارت بر قدرت و استمرار آن
- اتخاذ سیاست ملی مناسب و یکپارچه در همه قلمروهای همکاری جمهوری اسلامی ایران با لیبی و کاهش سطح همکاری‌ها.
گمان نفرمایید که آنچه که به عنوان پیشنهاد به مقامات رسمی و دولتی گفته شده کافی است، هرگز کافی نیست.
شما هم می‌توانید در هر کجا و هر مسئولیتی که باشید می‌توانید در تلاش برای آزادی امام موسی صدر و همراهانش شریک باشید.»
همچنین در خاتمه این نامه مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر در خواست کرده که مردم پیشنهاد‌ها، حمایت‌ها و دیدگاه‌های خود را از طریق سایت www.imamsadr.ir و یا فاکس با این موسسه در میان بگذارند.