به گزارش روابط عمومی موسسه امام موسی صدر وی صبحتش را با ذکر خاطراتی در مورد سابقه آشنایی‌اش با امام موسی صدر آغاز کرد: «از هجده سالگی و پیش از انقلاب ۵۷ در روزنامه ارمنی زبان آلیک به عنوان خبرنگار حضور داشتم و خبرهای مربوط به انقلاب اسلامی، جنگ‌های داخلی لبنان را پوشش می‌دادم و از‌‌ همان زمان با اندیشه‌های امام موسی صدر آشنا بودم. در آن زمان عکس‌ها و خبرهایی از ملاقات‌های امام موسی صدر با روحانیون بلند مرتبه ارامنه در لبنان منتشر می‌شد، اما در روزنامه آلیک اجازه انتشار این عکس‌ها را نداشتیم. در‌‌ همان زمان ارامنه لبنان با فالانژیست‌ها همکاری نمی‌کردند و عده‌ای خرده می‌گرفتند که چرا شما با مسیحیان همراه نیستید.

وی افزود: پس از انقلاب جمعیت ارامنه از کلیسای سرکیسیان خیابان استاد نجات اللهی تا سفارت لبنان راهپیمایی برگزار کردند که در آن عکسهای امام موسی صدر را در دست گرفتند.

نویسنده و روزنامه نگار ارمنی افزود: امام موسی صدر هم اسلام را شناخته بود و هم مسیحیت را شناخته بود. او واقعا انسانی بود که هم مبارز بود و هم پیرو صلح بود. حضرت مسیح هم همیشه در جهت صلح و نفی خشونت صحبت می‌کرد.

وی سپس به تعریف خاطره ای از یک سخنرانی خود پرداخت و گفت به یک نشست دانشجویی دعوت شده بودم، دو نفر پیشین به نقد روحانی، کشیش، زرتشتی، خاخام و آخوند پرداختند. هنگامی که نوبتم شد، متن سخنرانی پیشین را کنار گذاشتم و گفتم ما اینجا آمده‌ایم تا از صلح سخن بگوییم و برای تکمیل حرف‌هایم از گفته‌های امام موسی صدر استفاده کردم.

وارطان داودیان گفت: پس از انقلاب توده‌ای‌ها روی دیوار می‌نوشتند که دوستان ایران؛ شوروی، سوریه، الجزایر، لیبی هستند. یک بار به ساختمان مرکزی حزب توده رفتم و به آقای کیانوری گفتم شما که دم از حمایت جمهوری اسلامی می‌زنید، لیبی با امام موسی صدر چه کرد؟ گاهی هم می‌رفتم؛ و با پیستوله روی دیوار کلمه لیبی را پاک می‌کردم. 
وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: امام موسی صدر چهره‌ای داشتند که در عین معصومیت، مظلومیت زدایی هم داشتند. دو هفته پس از پیروزی انقلاب رهبران جامعه ارمنی تقاضای دیدار با امام خمینی کردند؛ خدمت امام رفتیم. همیشه امام خمینی و امام موسی صدر را دعا می‌کنم.

وارطان داودیان که در موسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر حضور پیدا کرده بود گفت: من سخنرانی‌های امام موسی صدر را به طور مثال مصادف شدن عید قربان و عید مسیحیان خوانده‌ام و شگفت زده می‌شوم از اینکه چگونه ایشان پیوندی میان این دو عید برقرار کرده است. این آدم (امام موسی صدر) نباید گم شود. هر چند این سخنان با یافته‌ها و ادبیات چهل سال پیش است؛ اگر ایشان امروز اینجا بودند، چه می‌کردند، تولیدات فکری ایشان امروز موثر‌تر بود. اگر چه هنوز هم پس از چهل سال سخنان ایشان را می‌خوانم هیجان زده می‌شوم.

یک عبارتی امام موسی صدر دارد به نام «صلح پیوند پاینده اسلام و مسیحیت» این جمله را ترجمه کرده‌ام و شیفته‌اش شده‌ام.