به گزارش گروه در یافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) سوالات این مجمع که معتقد است پاسخ‌های آن‌ها را از دولت‌های خاتمی، هاشمی و موسوی نگرفته‌، بدین شرح است:

۱- امروز ۲۸ سال از ربوده شدن امام صدر توسط رژیم قذافی می‌گذرد، چرا جمهوری اسلامی ایران، حتی یک بار سفیر لیبی در ایران را به وزارت امور خارجه احضارنکرده و نارضایتی ایران از عملکرد آن رژیم را رسما بدان ابراز ننموده است؟ چرا جمهوری اسلامی ایران هنوز که هنوز است رسما این پرونده را در محافل بین المللی حقوق بشر مطرح نساخته است؟ مجلس هفتم دراین خصوص از وزارت خارجه چه پاسخی دریافت داشته است؟ آیا مجلس در این خصوص قانع شده است؟ اگر چنین نیست چه اقدامی جهت رفع این مشکل انجام داده است؟

۲- مساله امام موسی صدر دارای ابعاد پیچیده امنیتی، سیاسی و حقوقی است که بعد امنیتی آن بر دیگر ابعاد غلبه دارد. وزارت اطلاعات کشور برای کشف حقیقت و تشخیص صحت و سقم ده‌ها سناریوی موجود در خصوص چگونگی اختفا امام موسی صدر چه کرده است؟ آیا پس از گذشت ۲۸ سال تصویر روشنی از حقیقت ماجرا دارد؟ مجلس در این خصوص از وزارت اطلاعات چه پاسخی دریافت داشته است؟ آیا مجلس در این خصوص قانع شده است؟ اگر چنین نیست چه اقدامی جهت رفع این مشکل انجام داده است؟

۳- چرا دولت آقای احمدی‌نژاد در این مقطع نارضایتی خود از اصرار دولت لیبی بر استمرار جرم ربودن امام موسی صدر را به طرق متعارف دیپلماتیک ابراز نمی‌دارد؟ آیا تبانی اخیر رژیم قذافی با برخی محافل قضایی ایتالیا در جعل سناریوی عزیمت امام موسی صدر به رم کافی نیست تا مسوولان کشور را به عدم صداقت این رژیم و ضرورت برخورد دیپلماتیک با آن متقاعد سازد؟ آیا کمیته پیگیری مساله امام موسی صدر این شیوه جمهوری اسلامی ایران در تعامل با رژیم رباینده امام موسی صدر را با عزت ملی و مشی حسینی سازگار می‌داند؟

۴- مراجع و بزرگان حوزه‌های علمیه همگی برای امام موسی صدر جایگاه والایی قائلند و آن بزرگوار را هم ردیف شهیدان مطهری و بهشتی می‌دانند. اگر ترور شهیدان مطهری و بهشتی با امنیت ملی ایران و انقلاب ارتباط داشت، آیا غیبت امام موسی صدر با امنیت ملی کشور ارتباط ندارد؟ اگردارد، چرا کمیسیون امنیت ملی مجلس در خصوص این مساله رسما از موضع گیری و فعالیت نشان نمی‌کند؟ چرا دستگاه قضایی کشور و مدعی العموم آن جهت رسیدگی به جرم مستمر در اسارت نگاه داشتن آن بزرگوار دادگاهی در داخل تشکیل نمی‌دهند؟ مجلس در این خصوص چه پاسخی دارد؟

۵- رژیم قذافی به سبب اهمیتی که برای مساله امام موسی صدر قائل است دومین شخصیت قدرتمند خود یعنی سیف الاسلام فرزند ارشد قذافی رامتولی پیگیری آن ساخته است. در ایران چه کسی مسوولیت اصلی پیگیری پرونده امام موسی صدر را بر عهده دارد؟ آیا این مسوول محترم، از یک جایگاه اجرایی معادل سیف الاسلام برخوردار است؟ براساس چه نشانه‌هایی دل خوش داریم که جمهوری اسلامی ایران همپای رژیم قذافی برای مساله امام موسی صدر اهمیت قائل است؟

۶- عدم پیگری موثر مساله امام موسی صدر توسط جمهوری اسلامی ایران، ۲۸ سال تمام است که به طول انجامیده است آیا ممکن است که ربودن امام موسی صدر واین قصور طولانی مدت اسباب و دلایل مشترک داشته باشند؟ به عبارت دیگر آیا ممکن است که‌‌ همان اراده‌ای که عملیات ربایش را طراحی و اجرا کرد از پیگیری موثر پرونده توسط ایران نیز ممانعت به عمل آورده باشد؟ اگر چنین است برای شناسایی اراده مزبور و عوامل نفوذی آن در جمهوری اسلامی ایران چه اقداماتی صورت گرفته است؟ دولت و مجلس در این خصوص چه پاسخی دارند؟

۷- ایران و لبنان هر دو در بین المجالس کشورهای اسلامی عضویت دارند، با توجه به آنکه مساله امام موسی صدر مساله هر دو کشور است و با توجه به اینکه غیبت امام موسی صدر از مشکلات جهان اسلام است و با توجه به علاقه‌مندی اغلب کشورهای اسلامی بدان، و نیز با توجه به روابط تیره برخی کشورهای مهم اسلامی چون عربستان سعودی با رژیم قذافی مجالس ایران و لبنان چه برنامه مشترکی برای طرح این پرونده در بین المجالس کشورهای اسلامی در نظر گرفته‌اند؟

۸- چرامجلس یک هیات تحقیق و تفحص تشکیل نمی‌دهد تا اسباب و عوامل قصور ۲۸ ساله جمهوری اسلامی ایران در پیگیری سیاسی، حقوقی و امنیتی پرونده امام موسی صدر را شناسایی و به ملت و رهبری معرفی کند؟

۹- دولت آقای احمدی‌نژاد و نیز مجلس هفتم در راستای بندهای چهارگانه تاریخی نخبگان به آقای خاتمی در خصوص ضرورت ساماندهی روند پیگیری مساله امام موسی صدر چه قدمهایی برداشته‌اند؟ دولت و مجلس کنونی چه اقدامات ویژه‌ای انجام داده‌اند که در دوران موسوم به اصلاحات انجام نگرفته بود؟

۱۰- مجلس هفتم و کمیته پیگیری مساله امام موسی صدر چه سازکارهایی جهت تسریع و نظارت بر اقدامات دولت در راستای پیگیری این پرونده در نظر گرفته‌اند؟