دکتر علی الخليل رئيس کميسيون خارجی پارلمان در مصاحبه‌ای در پاسخ به چند سؤال مجله افکار گفت: دولت موظف است برای پيگيری قضيه امام صدر و اتخاذ موضع متناسب ساز و کار لازم را فراهم کند.سؤال: سفير ليبی در اعتراض به اينکه در هنگام افتتاح پارلمان دعوت نشده است مشکلاتی را ايجاد کرده است. شما پايان اين کار را چگونه ارزيابی می‌کنيد و سير پرونده امام صدر و حل ريشه‌ای مسائل را چگونه می‌بينيد؟پاسخ: متأسفانه سفير ليبی نسبت به مسائل شکلی و ظاهری اعتراض دارد در حالی که رئيس جمهور او مسئول جنايت ربودن يک مقام بزرگ لبنانی است و در نتيجه جنايت او متوجه کل لبنان و مسلمانان و بشريت است. اين جنايت ربودن امام موسی صدر است که به هيچ وجه با مسائل شکلی و رسمی قابل قياس نيست، و دولت ليبی و رئيس جمهور اين کشور مسئول اين جنايتند. سؤال: آيا فکر نمی‌کنيد که لازم است, در مورد مسأله به صورت قطعی و شفاف تصميم‌گيری شود و روابط قطع شود تا زمانيکه سرنوشت امام صدر و همراهان ايشان شيخ محمد يعقوب و آقای عباس بدرالدين روزنامه نگار روشن گردد؟پاسخ: چه بسا گاهی کاری زيان آور سودمند می‌شود. شايد اين اتفاق يعنی عدم دعوت سفير ليبی که ليبيايی‌ها آنرا مطرح می‌کنند وسيله‌ای باشد برای اينکه بر يک نقطة آغازين توافق شود و سپس دولت لبنان همان نقطه شروع را پايه قرار دهد و با جديت مسأله را پيگيری کند تا در مورد سرنوشت امام صدر و همراهان وی که به عنوان ميهمان وارد ليبی شده و در آنجا آنها را مخفی کردند, نتيجة مطمئنی به دست آيد. معلوم است که دعوت يک شخصيت و سپس مخفی ساختن وی کاری عقلايی نيست. حکومت ليبی وظيفه دارد مسائل را روشن کند و جايز نيست که از کنار قضيه به صورت گذرا عبور کند کما اينکه شايسته نيست يک مسأله تشريفاتی مثل عدم دعوت سفير ليبی از سوی رئيس مجلس را اينقدرها بزرگ جلوه دهد در حالی که قضية امام صدر هنوز مشخص نشده است. آقای بری (رئيس مجلس) در مناسبت‌های مختلف از رويارو شدن و دست دادن با سفير ليبی خودداری می‌کند و از او روی بر می‌گرداند به اين صورت که مثلاً تظاهر می‌کند که با شخص ديگری احوال پرسی می‌کند و يا به بهانه‌های ديگر و به هر حال وانمود می‌کند که توجه ندارد و اين کمترين نوع برخورد با چنين دولتی است. افکار عمومی لبنان و جهان عرب و اسلام احترام و منزلت خاصی برای امام صدر قائل است. حال در چنين شرايطی اگر آقای بری با سفير ليبی سلام کند يا برای شرکت در مراسم از او دعوت کند در واقع به افکار عمومی توهين کرده است. من سؤال می‌کنم: چگونه است که سفير ليبی از کم توجهی به يک امر تشريفاتی اينقدر ناراحت می‌شود اما به جنايت رژيم ليبی در حق امام صدر توجه نمی‌کند؟ الآن توپ در ميدان ليبی است. اگر ليبی 5 درصد سيب لبنان را وارد می‌کند و بهای آنرا می‌پردازد اين به معنی آن نيست که برگه‌برات از همة جنايات خود در حق لبنان و مردم اين کشور را دريافت کرده است. مجموع شرايط موجود ايجاب می‌کند که دولت لبنان راهکاری در پيش گيرد تا از طريق آن مسأله را تا آخر پيگيری کند و موضعگيری خود را متناسب با آن اتخاذ نمايد.