به گزارش موسسه امام موسی صدر در نشستی که دو سال پیش به رغم بیماری آیت الله امینیان برگزار شد، وی اعضای گروه تاریخ شفاهی موسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر را صمیمانه به حضور پذیرفت و  بخش هایی از خاطرات خود درباره خاندان صدر را بیان کرد.

وی درباره مهاجرت خود در اوایل دهه بیست به شهر قم گفت: زمانی که ما به قم رفتیم آیات ثلاث یعنی آقایان سید محمد تقی خوانساری و سید محمد حجت و سید صدرالدین صدر در کنار آقای میرزا محمد فیض مراجع اصلی بودند. این آقایان همگی درس می‌گفتند اما ما هنوز به درس خارج نرسیده بودیم که درسشان برویم. آقای سید صدرالدین صدر چهره بسیار با جذبه ای داشتند، مشهور بود که از نظر سیاست روز و تدبیر امور از دیگر آقایان خیلی جلوتر هستند.  لذا حوزه علمیه را ایشان اداره می‌کردند و نماینده شان هم آقای آیت­ الله محمد صدوقی بود که هم شهریه ایشان را می‌داد و هم برای تنظیم حجره‌ها و مسائل مختلف طلبه‌ها اقدام می‌کرد.

وی دربارۀ آشنایی خود با امام موسی صدر نیز گفت: تعدادی از فضلای آن روز حوزه بودند که شاگردان مرحوم سید محمد محقق داماد بودند. یکی از آنها آقا موسی صدر بود که وقتی درس آقای محقق داماد تمام می­شد، می‌آمدند داخل مدرسه فیضیه و حوزه را گرم می‌کردند. اینها با هم بحث می‌کردند. معمولاً درس خارج آقای داماد را تکرار می‌کردند یرای ما دیدن این صحنه خیلی جالب بود. ما طلبۀ ساده ای بودیم و هنوز به درس خارج نرسیده بودیم و مباحثۀ آنها برای ما جذاب بود. در واقع امام موسی صدر را از این طریق شناختیم. علاوه بر این یک روحانی گیلانی به نام «شیخ حسن حجتی واعظ» داشتیم که طلبه جوانی حدود20- 25 ساله‌ بود، اما در وعظ و خطابه بسیار مسلط بود و منطقه گیلان را به طور کلی متحول کرده بود. او با  آقا موسی صدر رفیق بود وخیلی جاها آنها را با هم می دیدیم. جلساتی که داشتند، گاهی ما هم دعوت می‌شدیم و در این جلسات شرکت می‌کردیم. در آن جلسه آقا موسی صدر و آقای حجتی و دیگران بودند. گاهی علی آقای صدر برادر بزرگتر آقا موسی هم می ­آمد که معمم نبود ولی در این جمع شرکت می‌کرد. جلسات بسیار خاطره انگیزی بود. به هر حال اینها محافلی بود که موجب آشنایی ما با امام موسی صدر می شد.

پس از مدتی شنیدیم آقا موسی صدر به لبنان رفت و مشغول فعالیت شد، ما می‌شنیدیم که بسیار موفق شده‌اند و شیعیان رشد زیادی در آن جا کرده اند. همان زمان هم مشهور بود که شیوۀ تبلیغاتی ایشان غیرمستقیم است و از همین طریق سایر مذاهب را هم جذب کرده و هر کس که ایشان را می شناخت برایش دعا می کرد.

آیت الله امینیان دربارۀ آیت الله سید رضا صدر نیز گفت: آقا رضا صدر اوایل که ما به قم آمدیم کتابهای سطح را تدریس می‌کردند و به مرور به تدریس خارج وارد شدند و این زمانی بود که افرادی مثل آقای داماد و آقای گلپایگانی و حاج آقا روح­ الله خمینی علاوه بر آقای بروجردی درس خارج  می‌گفتند و تعداد طلاب هم زیاد شده بود. بالاخره پس از این آقایان، آقارضا صدر شروع به گفتن درس خارج  کردند. البته ما به درس خارج ایشان نرفتیم چون جای دیگر مشغول بودیم. ولی یادم هست  همان روزها گفتند که آقا رضا صدر در کتابخانه مدرسه فیضیه درس نهج ­البلاغه دارند. خلاصه ما هم رفتیم و شرکت کردیم.  لذا مدتی نزد ایشان درس خواندیم. علاوه بر این همان موقع که نهج البلاغه تدریس می کردند، شب‌های پنجشنبه، در منزل خودشان درس اخلاق می‌گفتند.بنابراین به حساب این‌که ما روزها درس نهج­ البلاغه ایشان می‌رفتیم علاقه‌مند ­شدیم که شب پنجشنبه درس اخلاق هم شرکت بکنیم. درس اخلاق که رفتیم، دیدیم در قسمت صبر و استقامت بحث می کنند. خیلی جالب مطرح می‌کردند که اگر انسان صبر می­ کند، باید استقامت در صبر هم داشته باشد. گاهی خاطراتی از علما می‌گفت و یا گاهی از کتاب المهدی که تألیف پدرشان بود دربارۀ امام زمان نکاتی را بیان می‌کردند. در تبیین روایات مثالها و داستان های بسیار جالبی را مطرح می‌کردند  که هنوز هم برخی از آنها را به خاطر دارم.

در مجموع بسیار مسلط بودند چه در بحث نهج البلاغه و چه در همین درس اخلاق که ما شرکت می کردیم. بیان بسیار رسایی داشتند، و حتی یادم هست در سالن زیر کتابخانه فیضیه که می‌نشست و درس می‌گفت گاهی به طلبه‌ها می‌گفت کمی عقب بروید این سینه من باز بشود، شما این‌جا نشستید من نمی‌توانم صحبت کنم. (خنده) بعد طلبه‌ها عقب می‌رفتند و درس شروع می‌شد و با صدای بلند و رسا صحبت می‌کردند. در این درس شاید 40 - 50 نفر شرکت می‌کردند.

آیت الله امینیان روز بیستم خرداد 1394 پس از تحمل یک دوره بیماری به دیدار حق شتافت. مؤسسۀ فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر درگذشت این روحانی پرتلاش را تسلیت گفته و برای بازماندگان صبر واجر مسألت دارد.