كميته پيگيري همهجانبه براي آزادي امام صدر با صدور بيانيهاي از دعوت معمر قذافي به ايران
كميته پيگيري همهجانبه براي آزادي امام موسي صدر با صدور بيانيهاي از دعوت «معمر قذافي» به ايران به شدت انتقاد كرد.به گزارش «ايلنا»، متن كامل اين بيانيه به اين شرح است: «مجموعه مواضع و سياستهاي اخير در پيوند با حكومت ليبي بيانگر رويكرد جديدي است كه به شدت با دستورات امام راحل و نيز سياستها و موضعگيريهاي دولتهاي قبلي، متضاد است. اين شتاب دستگاه سياست خارجي براي گسترش روابط با ليبي و مقابله با دستهايي كه تاكنون تفرقه انداختهاند و جبران فاصلهها و كدورتهاي گذشته، نوعي عذرخواهي از حكومت ليبي به نظر ميرسد. عذرخواهي از اينكه روزگاري امام خميني با آمدن قذافي به ايران به واسطه ربودن امام موسي صدر مخالفت فرمود، و يا از اينكه رهبر معظم انقلاب، آزادي امام موسي صدر را از قذافي پيگيري فرمود، عذرخواهي از اينكه رؤساي جمهور قبلي اجازه تقويت روابط با ليبي را ندادند و يا عذرخواهي از اينكه نخبگان ايران اسلامي به ربودن رهبر شيعيان لبنان توسط قذافي اعتراض كردهاند و يا پوزش از اينكه چرا هنوز حوزههاي علميه قم و دانشگاهيان موضوع امام صدر را پيگيري ميكنند و همايش ميگذارند و رسانهها مطلب مينويسند. به هر تقدير در ادامه اتفاقات چند ماه گذشته و از جمله سفر «عزت سوز سعد مجبر» به ايران، اينك ملاقات معاونت وزارت خارجه با قذافي و ابراز شرمندگي از دستهاي تفرقهانداز و سپس دعوت از معمر قذافي يعني مسؤول مستقيم ربودن امام موسي صدر براي سفر به ايران، هر گونه حمل به صحت كردن را ناممكن ميسازد. لذا نكات ذيل به نظر ميرسد: 1ـ آيا چنين خبري كه از سوي منابع ليبيايي منتشر شده، درست است يا خير؟ اگر درست است چرا چنين دعوتي عليرغم مباني اصولي امام خميني (ره) و نظام و آموزههاي ديني و حقوقي اساسي شهروندان صورت گرفته است. 2ـ اگر خبر دعوت قذافي به ايران درست باشد، علامت اشتباه مجدد كارشناسان سياست خارجي اسلامي در محاسبه و برآورد نقش و جايگاه و قدرت جهاني ليبي است. پيداست كه حتي جمعبندي درستي از نتايج سفر سعد مجبر در ايران و ولخرجيهاي ايشان در ايجاد امكان ملاقات با همه مسؤولان عاليرتبه ايراني ندارد. و نميدانند در ازاي عدول از اصول جمهوري اسلامي و بذل و بخشش امتيازات گوناگون به طرف ليبيايي نه تنها هيچ امتيازي نگرفتند كه آمريكا و غرب را براي فرستادن پرونده هستهاي ايران به شوراي امنيت جريتر كردند. آخر اگر ليبي قدرت آن را ميداشت كه در شوراي حكام از ايران دفاع كند كه مجبور نميشد در برابر آمريكا تسليم شود و عزت و قدرت خود را تقديم كاخ سفيد كند. حتي اگر به قدرت و صداقت ليبي در حمايت از پرونده تحقيقات صلحآميز هستهاي ايران هم مطمئن بودند آيا فكر نميكردند كه يك رأي ليبي نميتواند سرنوشت تصميمگيري شوراي حكام آژانس اتمي را تغيير دهد كه اين همه امتياز دارد. 3ـ برخي معتقدند كه خظاي محاسباتي قبل در حال تكرار است. بار قبل برآيند نظر سياستسازان در دعوت سعد مجبر به ايران اين بود كه چون ليبي عضو شوراي حكام آژانس است عدول از مواضع اصولي نظام و عذرخواهي از دولت قذافي باعث ميشود پرونده هستهاي ايران در آژانس بماند و به شوراي امنيت نرود. اين بار چون احتمال عضويت ليبي در شوراي امنيت به عنوان يكي از نمايندگان قاره آفريقا مطرح شده و دو سه كشور آفريقايي و اروپايي حمايت كردهاند باز هم سياستسازان ايران ما گمان كردهاند كه ليبي از تمام منافع جهاني خود به خاطر ايران چشمپوشي ميكند و به تنهايي جلوي تحريمها را ميگيرد. چند بار بايد شاهد اين اشتباهات و محاسبات نادرست باشيم. تكرار اينگونه خطاها ذهن حتي انسانهاي خوشبين و سادهلوح را به سوي نوعي توافقهاي جديد پشت پرده معطوف ميكند. 4ـ صميمانه بايد سؤال كرد كه آيا توافقهاي پشتپردهاي ميان دستگاه سياست خارجي ايران با ليبي صورت گرفته است كه اينگونه شتابناك و گستاخانه مواضعي مغاير با مواضع اصولي جمهوري اسلامي ايران و مغاير با ضرورت ديني و قانوني و نافي حقوق شهروندان و مخالف شيوه روساي جمهور قبلي از مقام معظم رهبري گرفته تا آقاي سيد محمد خاتمي اتخاذ ميشود. در اين مقطع به قضاوت تاريخ و مردم و آينده كاري نداريم فقط ميخواهيم بدانيم كه آيا سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران نسبت به ليبي تغيير كرده است؟ آيا تعامل و توافق جديدي صورت گرفته است؟ آيا سياست خارجي جديد سخاوتمندانه و عجولانه از جنايتهاي ليبي در ربودن امام موسي صدر و فروش اسناد محرمانه ايران به آمريكا و آتشافروزي در مساله جزاير سهگانه و تسليم اسناد هستهاي و دهها مورد ديگر صرفنظر كرده است. نميخواهيم در توهم و تعارف بمانيم. اگر واقعاً توافقات جديدي به مصداق «ني زما و ني زتو، رو دم مزن» صورت گرفته دستور فرماييد كه صريح و روشن به ما بگويند تا چشم اميد از دولت نهم ببنديم و ديگر توقعي در ارتباط با پيگيري قضيه ربودن امام و آزادي ايشان از ليبي نداشته باشيم. خوش خيالي و خوشبيني نابجا، ظلم به عدالت و حقيقت و انسان است. ما بوي توافقات و تعاملات جديد با ليبي را ميشنويم. به ما صريح بگوييد تا تكليف خود را بدانيم و كاري به كار يكديگر نداشته باشيم.با تشكر كميته پيگيري همه جانبه براي آزادي امام موسي صدر»