«امام موسی صدر» رهبر ربوده شده شیعیان لبنان در سال ۱۹۲۸میلادی در قم متولد شد و تبار خانوادگی‌اش به سید «صالح شرف‌الدین» از روستای شحرور در جبل عامل جنوب لبنان و ریشه اجدادی وی به امام موسی بن جعفر (ع) می‌رسد.
وی تحصیلات خود را در قم آغاز کرد و در سال ۱۹۴۱میلادی وارد حوزه علمیه این شهر شد و به درجه اجتهاد رسید و پس از آن از دانشکده حقوق دانشگاه تهران مدرک لیسانس گرفت.
صدر در دوران دانشگاه در رویارویی با تبلیغات ضد اسلامی فعالیت کرد و از طرفداران جنبش ملی شدن صنعت نفت ایران بود و با روحانیانی چون آیت‌الله کاشانی ارتباط داشت.
وی در سال ۱۹۵۴میلادی برای ادامه تحصیل به نجف اشرف سفر و با «انجمن نشر» در برگزاری همایش‌های فرهنگی همکاری کرد.
امام صدر پس از چهار سال به ایران بازگشت و اولین مجله فرهنگ دینی به نام «مکتب اسلام» را منتشر کرد و مقالات بسیاری را در آن نوشت، این مجله که از سوی حوزه علمیه قم منتشر می‌شد، نقش مهمی در بیداری و نهضت اسلامی ایران داشت.
وی در سال ۱۹۶۰به شهر «صور» در جنوب لبنان آمد و کار خود را به عنوان عالم دینی و جانشین سید «عبدالحسین شرف‌الدین» از رهبران شیعیان این کشور آغاز کرد.
صدر فعالیت اجتماعی خود را با بازسازی تشکیلات «انجمن نیکوکاری» آغاز و برخی موسسات عمومی را به منظور پرداختن به امور تربیتی، حرفه‌ای، بهداشتی، اجتماعی و حوزوی تاسیس کرد.
فعالیت‌های امام صدر، نتایج مثبتی را در پی داشت که مهم‌ترین آن، دادن نقش اساسی به زنان در فعالیت اجتماعی و توسعه‌ای بود که این امر با ایجاد دوره‌های مبارزه با بی‌سوادی، از بین بردن پدیده گدایی در شهر صور و حومه آن از طریق برنامه‌های خدماتی، بهداشتی، اجتماعی و ایجاد صندوق صدقات همراه شد.
رهبر ربوده شده شیعیان لبنان همچنین مرکز فنی و حرفه‌ای جبل عامل را تاسیس کرد و اداره آن را به شهید دکتر «مصطفی چمران» سپرد و افراد مبارز بسیاری که با تجاوزهای اسراییل مقابله می‌کردند، از این مرکز دانش‌آموخته شدند.
امام صدر در یک سفر دو ماهه از برخی کشورهای اروپایی دیدن کرد و هدف از آن را آشنایی با فرهنگ‌ها و تمدن‌های جدید و بررسی راه‌های پیشرفت برای گسترش روش‌های فعالیت در موسسات خیریه و اجتماعی عنوان کرد.
وی همچنین به عنوان تنها عالم مسلمان به مراسم تعیین پاپ پولس ششم دعوت شد و دیدار‌هایش با شخصیت‌های مختلف در واتیکان و سخن گفتن از رنج‌های ملت ایران و رهبران مذهبی آن در آزادی امام خمینی از زندان پس از رخداد ۱۵ خرداد ۱۳۴۲خورشیدی تاثیر داشت.
امام صدر همچنین در بسیاری از فعالیت‌های اجتماعی لبنان از جمله «همایش لبنان» در سال ۱۹۶۴میلادی همکاری و درباره وضع این کشور سخنرانی کرد.
وی برای تشکیل «مجلس اعلای اسلامی شیعه» و تصویب آن در مجلس نمایندگان لبنان در سال ۱۹۶۷تلاش بسیار کرد و این اقدام، مقدمه‌ای برای جنبش توسعه در لبنان با هدف از بین بردن محرومیت و دفاع از مردم جنوب این کشور بود.
امام صدر در سال ۱۹۶۷به برخی کشورهای آفریقایی سفر کرد تا با لبنانی‌های مقیم آنجا دیدار کند و با وضع آنان آشنا شود و با رییس جمهوری ساحل عاج و سنگال نیز دیدار کرد.
وی در سال ۱۹۶۹به عنوان رییس مجلس اعلای اسلامی شیعه انتخاب شد و برنامه کاری خود را اعلام کرد و همه را به یکپارچه کردن شعایر دینی مذاهب اسلامی فراخواند، درباره خطر روز افزون صهیونیسم هشدار داد و بر حمایت از مقاومت ملت فلسطین برای آزادسازی سرزمین اشغال شده تاکید کرد.
امام صدر، اسراییل را شر مطلق و خطری برای اعراب مسلمان و مسیحی و خطری برای آزادی و کرامت انسان می‌دانست.
وی فعالیت تبلیغاتی برای بسیج مردم لبنان علیه تجاوزهای اسراییل در مرزهای جنوبی این کشور را آغاز کرد و مسلح شدن شهروندان، آموزش دفاعی آنان، وضع قانون خدمت سربازی، اجرای طرح‌های توسعه‌ای و مهاجرت نکردن ساکنان روستا‌ها به شهر‌ها را خواستار شد.
صدر «هیات پشتیبانی از جنوب لبنان» را با مشارکت رییسان طوایف لبنان تاسیس کرد و مردم را به اعتصاب مسالمت آمیز ملی فرا خواند که در پی آن، ۵۰هزار نفر در مقابل ساختمان مجلس اعلای اسلامی شیعه در بیروت گرد آمدند و این امر به تاسیس «مجلس جنوب» از سوی دولت لبنان با هدف توسعه این منطقه و از بین بردن محرومیت منجر شد.
امام صدر به منظور حمایت از آرمان فلسطین، در سال ۱۹۷۰به تعدادی از پایتخت‌های کشورهای اروپایی سفر کرد و یک همایش مطبوعاتی را در شهر «بن» آلمان برگزار و با تشریح حقیقت قضیه فلسطین، یهودی‌سازی شهر قدس را محکوم کرد.
وی همچنین به کشورهای مختلف از جمله مراکش، موریتانی، نیجریه و مصر سفر و برای مردم این کشور‌ها سخنرانی کرد.
امام صدر سخنرانی‌های بسیاری را درباره تجاوزهای اسراییل به جنوب لبنان انجام داد و بیانیه‌هایی را صادر کرد و مقام‌های دولتی را به پذیرفتن مسوولیت دفاع از جنوب و توسعه مناطق محروم فراخواند.
وی در سال ۱۹۷۴مردم لبنان را به جشنواره بعلبک و جشنواره صور دعوت کرد که در شهر بعلبک ۱۰۰هزار نفر و در شهر صور ۱۵۰هزار نفر شرکت و همگان سوگند یاد کردند تا از بین بردن محرومیت از مناطق محروم لبنان آرام ننشینند.
این اقدام صدر به ایجاد «جنبش محرومان» و صدور «پیمان فرهیختگان» حامی امام صدر انجامید که ۱۹۰شخصیت، صاحب نظر و اندیشمند لبنانی از گروه‌ها و طایفه‌های مختلف آن را امضا کردند.
وی همواره برای از بین بردن فتنه داخلی و آرام کردن اوضاع لبنان تلاش می‌کرد و بار‌ها درباره نقشه‌های فتنه‌انگیز دشمنان هشدار داد و مردم این کشور را به حفظ میهن فراخواند.
امام صدر در اعتراض به ادامه جنگ داخلی در لبنان در سال ۱۹۷۵در مسجد «العاملیه» بیروت تحصن کرد و روزه گرفت و پس از تشکیل دولت آشتی ملی که درخواست‌های امام صدر را اجرا کرد، به تحصن خود پایان داد.
وی در همین سال، تشکیل واحدهای مقاومت لبنان «امل» شاخه نظامی جنبش محرومان را در یک همایش مطبوعاتی اعلام کرد.
صدر همچنین با سران عرب به منظور پایان دادن به جنگ داخلی لبنان، رایزنی کرد که نتیجه آن، تشکیل دو همایش در ریاض و قاهره در سال ۱۹۷۶و ورود «نیروهای بازدارنده عربی» به لبنان بود.
امام صدر تاکید می‌کرد که هم زیستی و نه جنگ، ویژگی خاص لبنان است و صلح میان اسلام و مسیحیت در این کشور، نتیجه قطعی و مسلم تاریخ است.
ادامه دارد...